W międzyczasie zamknięte zostały zakłady w Knurowie i Zabrzu Makoszowach. To w decydujący sposób wpłynęło na redukcję załogi w kombinacie. Nie bez znaczenia jest też prowadzona od kilku lat restrukturyzacja tej gałęzi przemysłu ciężkiego, a co za tym idzie redukcja załogi.W koksowni Radlin do 200 roku pracowało ponad 460 osób. Dziś pozostało około 320 plus 80 osób oddziału utrzymania ruchu Rembud. Tylko w tym roku z kombinatu odeszło około 200 pracowników, co było pochodną likwidacji zakładu w Makoszowach. W tej sytuacji zaistniała konieczność zwolnienia 33 stanowisk pracy w radlińskiej koksowni. Część osób skorzystała z koksowniczego pakietu socjalnego, część przeszła na tzw. świadczenia emerytalne, a siedem osób zostało zwolnionych poprzez rozwiązanie umowy o pracę. W przypadku pojawienia się możliwości zatrudnienia nowych pracowników to tym osobom przysługiwać będzie w pierwszej kolejności prawo powrotu do zakładu. Tymczasem zwolnione w Radlinie miejsca obsadzone zostały przez pracowników ze zlikwidowanej koksowni Makoszowy. Podobnie proces ten wyglądał w innych zakładach kombinatu.Na redukcje etatów bezpośredni wpływ ma również wymuszone spadkiem popytu ograniczenie produkcji koksu w koksowni Radlin. Od 1995 roku w okresach złej koniunktury na sprzedaż koksu notuje się tu ograniczenia mocy produkcyjnej zakładu do 60-70 proc. A na ten czas nie da się zwalniać nadmiaru załogi, gdyż powodowałoby to perturbacje w okresie wzrostu koniunktury w sprzedaży koksu. W tej branży nie ma możliwości zatrudniania pracowników sezonowych.– Szkoda, że w Polsce nie traktuje się koksu jako paliwa ekologicznego – mówi kierownik koksowni Radlin Jan Pasz. – Powoduje to stałe zwiększanie popytu na drogi, sprowadzany z zagranicy gaz, a równocześnie zmniejszanie zapotrzebowania na nasz węgiel i koks. Rodzi to sytuację, w której nasze załogi żyją w niepewności o swoje miejsca pracy. Czyż nie racjonalnie byłoby budować ciepłownie przystosowane do spalania rodzimych surowców energetycznych?
Komentarze