Żorski Huloki to były kejś bagnite łonki za miejskom fosom. Żorzany trzimali tam we sodzowka ryby na Godni Świynta, a we suchy rok to mieli nojwyżyj jedyn pokos trowy, bo bez wiynkszo czyńść roku łonki były wodom zalote. Za to bez zima tam sie slatywały dziecka ze cołkigo miasta i ze łokolicznych wsiow. Tak se czas wycyrklowali, że jak szli na katelmus, to se jeszcze zdonżyli przed religiom poklyjzać!
Moja mamulka miała na Huloki yno dwa kroki, ale klyjzać szła małokedy, bo starka im dycki strzewiki skowała, jak prziszli ze szkoły. Siostra łod mamulki, Gryjtka, chciała pojeździć na sonkach, bezto łowinyła se nogi szmatami. Gibko i przemokły, a potym charlała ze dwa miesionce a jeszcze łod starzika dostała pasym, ale nojszprytniyjszy był mamulczyn bracik, Francik. Było mu w tynczos ze dwanoście lot, a łogromnie rod bajstlowoł. Ciotce, co u ni miyszkali, ponaprawioł wszystki zamki we dźwiyrzach, skuli tego w doma godali, że bydzie ślusorzym abo dryjerym we hucie. Synek se tyż chcioł poklyjzać, ale ni mioł szlincuchow, bezto sztyry konski drotu przibił na spodki pantofli, co w nich jego mamulka chodziła do chlywka ku kozie. Ze poczontku klyjzani szło mu marnie, ale tak za jaki dwa-trzi dni te droty były łostre jak brzitwy, a sie na pantoflach śmigało jak na prawych ejskulikach. Roz Francik tak sie umordowoł na dworze, że ani wiela niy pomyśloł, yno ciepnoł pantofle we siyni, kole dźwiyrzy łod ciotki. We wieczor ciotka szła ku krowie a łoblykła te pantofle ze drotami. Do chlywa szło sie yny dostać bez taki wonski gonek miyndzy giblowom ścianom a płotym. Przed chałpom było posute pioskiym, ale na gonku to już była istno klyjzawica, bo tam leciała woda ze dachu. Ciotka wyrżła jak dugo, chlapa na sie wyloła, kości potrzaskała, ale nojgorsze, że sie we tym gonku zaklinowała! Wołała, ale ze chałpy żodyn jom niy słyszoł, dziepiyro jak somsiady szli łodbywać, to i pomogli stanońć na nogi. Ciotka wparziła do chałpy, a zaroz zaczła szukać winowajce! Francik niy czekoł, yno łapnoł pantofle, co łostały na gonku, a fronknoł nimi do pieca.
Komentarze