Po żniwach dycki było kupa weseliskow, a „modzi” byli we roztomańtym wieku. Jedyn starzik łod moji mamulki sie żynił, jak mu było łoziymnoście, a jego baba była dwa lata starszo. Zaś drugimu starzikowi było dwaścia łoziym, a jego frelce łoziymnoście. Niy stykło, że modzi se przoli, bo jeszcze łojce sie musieli zgodzić. Na smowach łojce sie ugodali, co dajom na wiano, a dziepiyro potym szło sie na zapowiedzi! Starka Szczygliczka dycki spominała taki przisłowie, co my go już ani niy znomy: Syna łożyń, kiej chcesz, dziołcha wydej, kiej możesz!
To była prowda! Jak idzie ło żyniaczka, to ze synym niy było żodnych starości. Nojważniyjsze, coby sie yno chcioł żynić, a łojce mu tam dycki jako frela znodli. Nojwiyncy patrzeli na to, coby bogato była, bo łoni dobrze wiedzieli, że „biyda sie wadzi”, a taki małżyństwo zgodne nigdy niy bydzie! Nikery karlus fest we dziołchach przebiyroł, bezto jak sie chcioł żynić, to już mioł czworty abo i pionty krziżyk na karku. Taki stare karlusy to dycki na mode dziołszki zaglondali, bo po jedno były gryfne, a po drugi – mode, miały dość siły, coby dziecka rodzić a kole chopa a gospodarki chodzić! Niy darmo godali: dziołcha sie rodzi, synek za pługiym chodzi, a jeszcze mu sie godzi!
We tych downych czasach dziołchy miały gorzi jako dzisio. Coby sie wydać, musiały mieć wiano. Jak familijo była biydno, to dziołcha samotno łostała, chyba że sie znodł taki, co fest frelce przoł a swoji majontku mioł zatela, ale tak to małokedy było. Najczyńścij po dziołcha bez posagu prziszoł taki som golec, co mioł nadzieja, że sie we dwóch jakoś troszka czego dorobiom! Bezto dziołcha szło wydać ze chałpy, yno jak był brocz! Jak sie kero niy wydała, to potym do końca życio musiała robić u braterstwa na gospodarce za służonco abo po służbach we świecie chodziła, coby se jaki grosz na starość uszporować!
Za to dziołchy, co robiły we dworach przi paniczce, to se wiynkszinom brały modszych chopow. Jak trocha uszporowały, to im było już bez trzidziyści. Trefiały sie im nojwyżyj jaki wdowce abo paniczka im namówiła biydnego, ale modego, co tyż we dworze robiył.
Komentarze