Pod wieczor zeszły sie baby u fojta przi szkubaniu piyrzo. Godzina za nimi przileciała znerwowano Wojoczkula a od proga wołała:
– Wystowcie se baby, znocie tego Francika łod Kwiotkow, pra? Łojciec porzondny, matka pobożno, a łon je policjon! Tyn smarkala mie dzisio chycił, jak żech sam na kole pylała, a chcioł mi mandat dać za to, że bez światła po wsi jeżdża, ale jo ni ma gupio! Przipomniałach mu zaroz, że jak był mały, to mi ciotko godoł, no to troszka zmiynkł, ale luft mi i tak spuścił! Łod kościoła aż sama musiałach sie piechty kulać. Taki konsztik mi wystrugoł, piyrwej by to być niy śmiało!
– Piyrwej tyż roztomańcie było! – łodezwała sie Gryjtka. – Pamiyntocie mojigo ujca Francka? Łon godoł, co sie przidarziło naszymu starzikowi jeszcze za piyrszej wojny. Starzik mieli dziecek dość trocha, to i jodła trza było zatela, ale jak te nasze Niymczoszki zaczyni wojna przegrować, to szandary wzieni sie do sznupanio po chałpach a brali, co tam kery mioł: świnie, barany, zimioki a łobiyli, niby na szarwark do wojska. Dociyrni byli, bo sami tyż z tego profit mieli. Starzik wykopali dziura pod izbom, taki dołek, co jeszcze we starych chałpach majom. Dziecka we nocy we gorczkach wynosili ziymia za stodoła, coby żodyn nic niy pomiarkowoł, ale jak szandara prziszoł, to prosto walił do izby, dźwignoł delina, a schowane zimioki zebroł! A jeszcze kupa sztrofy doł, że sie starzik musieli zapożyczać a i tak byli radzi, że niy trefili pod sond wojskowy! Za jakiś czos, jak sie troszka uspokoiło, to starzik pożałowali tych piniyndzy, co dali na sztrofa. Jakoś tak na podzim sie zdarziło, że copli tego dociyrnego szandary, jak moczył nogi we rzyce. Szandara był chop jak domb, ale łożarty, bezto leko śnim poszło. Dostoł krykom bez pleca a łostoł leżeć we krzokach! Niymczysko było łogromnie zażarte a podało starzika do sondu do Opolo. Tam mu dali dolmeczra, bo se myśleli, że je Polok a po nimiecku niy poradzi, ale jak sie tyn dolmeczer zaczon we godce tracić, a wszystek przekryncać, to sie starzik sami wygodali. Musieli jednako dobrze po nimiecku szwargotać, kiej niy szli siedzieć, yno maluśko sztrofa do zapłacynio dostali!
Komentarze