Zaroz po Nowym Roku moja kamratka Hildka dostała robota we firmie, kaj paczkowali rozpuszczalno kawa. Łogromnie sie uradowała, bo w doma miała dycki ciynko ze kasom. Robota była lekko, chocioż trza sie było uwijać, coby nastyc za inszymi! Dziyń przed Popielcym trefiła i szychta na noc. Z rana na drugi dziyń miała jeszcze pojrzeć do swoji mamulki, co leżała już wiyncy jak tydziyń we lazarecie, bezto zaroz po robocie ani sie niy umyła pod brałzom jako dycki, yno gibko gnała prosto na szosto rano do kościoła, coby se gowa posypać popiołym. Mody ksionżoszek robił te urbiny wielgi a na pojstrzodku czoła, a farorz sypoł popioł yno do włosow, bez to se stanyła ku niymu a roz dwa była fertik. Ledwie Hildka wylazła ze kościoła, zaczło sipieć, ale łona ani niy dała na to pozor, yno przeleciała na drugo strona drogi prosto do autobusa. Zdało sie i, że ludzie sie jakoś dziwnie na nia dziwajom, a jedyn mody synek to i nawet plac zrobił, coby se siadła. Padała se, że coś musi być niyrichtik, ale była tako umynczono po tej nocce, ze chnet ło tym zapomniała, ale po drodze do szpitała zaś jakoś babeczka sie jom spytała, eli sie dobrze czuje a niy potrzebuje, coby jom kery zakludził do lazaretu, co je sam cołkiym blisko?!
– Kobitko, niy starejcie sie ło mie, bo praje tam ida! – łodpedziała Hildka, bo niy mogła spokopić, co ta baba mogła łod ni chcieć.
– Pani do kogo? – spytała sie flyjgera, co siedziała na izbie przijyńć, a pisała coś we hefcie.
– Tydziyń już sam chodza ku mamulce! Konskula Zofijo, izba piontka!
Flyjgera dźwigła gowa a skoczyła na rowne nogi.
– Teraz nigdzie pani nie pójdzie, głowę trzeba opatrzyć, doktorze, mamy pacjentkę! – zawołała do drugi izby i ani sie Hildka niy spodzioła, jak siedziała na kozetce, a doktor jom macoł po gowie.
– A to ciekawe! Rany nigdzie nie widzę, to skąd to krwawienie? – dziwowoł sie doktor.
Wtynczos cosikej Hildce prziszło do gowy! Chyciła taszka a wyciongła zdrzadełko: spod włosow kulały się i po czole bronotne strużki! Wyglondała jak pokrwawiono, a to sie kawa, co i została na niyumytych włosach, łod dyszczu sie rozpuściła.
Komentarze