– Cioteczko, nasz starzik mo fest skleroza! – wołoł łod dźwiyrzy Lojzik. Przedstowcie se, co łon mi wywiodł!
Lojzik uskargowoł sie starzikowi, że jego ślubno sztyjc po nim zymbami brusi, chocioż mieli by se żyć jak dwa gołombki, bo som dziepiyro dwa a poł roku po ślubie, ale łona ciyngym godo, że se wziyna niywlazłego chopa, co niy poradzi zarobić na familijo! Bo tyż Lojzik je wiyncy na bezrobociu jak na szychcie! Jak sie kaj na trocha uchyci, to chnet wyfurgnie jak szmata ze badyhauzu, za swój niywyparzony jynzor a za zaspowani do roboty i co ze takim poczońć?
– Piyrwej to by tak być niy śmiało! – przituplikowoł starzik Chorzympa. – Za mojich modych czasow baby musiały słuchać a dziób trzimać, bo inacy... to był lymps!
– Ale starziku, jo jom prać niy myśla, yno niy wiym, co robić, żeby po mie przestała brusić, bo łod tego łeb pynko!
– Jo ci tam niy byda nic doradzoł, bo jo Moniczce przaja, ale... pamiyntej se: choćby z chopa yno skora, ale musi być jego gora!
– Dziynki starziczku! – wrzasknoł uradowany Lojzik a strzelił we dźwiyrze.
W doma zrobił haja a zaprowadził nowy porzondek, co wytrzimoł cołki dwa dni, bo potym Moniczka spakowała mu manatki a wystawiła na siyń.
No to Lojziczek zaś polecioł do starziczka, po piyrsze po dobro rada, po drugi na nocleg. Stary Chorzympa wnuka przijon, bo inacy by Lojzik musioł spać pod dymbym, ale se zastrzygł, że yno na jedna noc, ale potym i tak łoba niy spali, yno godali aż do rana.
Jak mu sie Lojzik wypłakoł, to ani niy doł synkowi skończyć, yno go ofaronił:
– Widzisz, coś to wywiodł najduchu!
– Ale to za waszom poradom starziczku!
– Ty mie miyndzy wos niy miyszej! Jo ci przeca padoł, że jak inacy niy idzie, to trza na wszystek przistać, babeczka uholkać, a po cichu swoji robić... A jak to niy pomoże, to już yno ta nasza chopsko skorka trza wyprawić, wygarbować, bo ze babami niy wygrosz, to se pamiyntej!
– No wiycie starziku, jakoś żech tego niy słyszoł!
– Ale jo to godoł, yny ty żeś wtynczos wypolił na dwor!
– Teroz cioteczko widzicie, że ze naszym starziczkiym je coroz gorzi! – tak Lojzik skończył rozprowiani.
Komentarze