Tak ze sto piyndziesiont lot nazod ślonski grofy, co mieli wielgi folwarki, prziszli na to, że nojlepi mieć pole a las we jednym konsku, a niy tu troszka, kitka tam, a jeszcze wszystek poprzedzielane chopskimi polami. Bezto zaczli łod scalanio lasów a wyrugowali śnich wszystki małe wioski a kolonije. Gospodorze dostowali w zamian rola we pański wsi, a musieli sie co najrychlij przekludzić. W jednej leśnej wsi, co sie mianowała Krze, łostały yno dwie gospodarki. Jedne łod starej Piyńkule, co niy chciała nikaj iść na starość, a we drugim miyszkoł kowol Jachimek ze familijom. Bez lato podkuwoł konie, a bez zima warził smoła. Ludzie mu godali Smolorz, Maziorz abo Kowol. Jak Prusy nastały, to jego starzik po trzi razy podatki płacił, bo na kożdej cedule mioł insze miano!
Te Krze to była tako stracono wieś, bo bez zima ciynżko było tam dojechać. Bezto farorz przichodził na kolynda roz na pora lot, ale ci, co tam miyszkali, starali sie dycki iść przed Wielkanocom na spowiydź, a potym na rezurekcyjo, coby ich ze wiary niy wypisali!
Jak śniyg troszka roztajoł, do Krzow kożdy rok przijyżdżoł świnkorz, bo starka Piyńkula chowała prosioki na sprzedoj. Łod niego sie dycki dowiedziała za wiela dni bydzie Wielkanoc, bo kalyndorza ni miała. Jak już było tak daleko, wybrała sie na spowiydź. Prziszła ze samego rana, wyspowiadała sie i czeko na komunijo, a tu nic! Łoddzwonili w połednie, ludzi we kościele połno, ale farorz dalij niy komunikuje! Padała se: zetrwia jeszcze trocha, a że baba była łogromnie ciyrpliwo, zerzykała kajjaki modlitwy, co znała i ani sie niy obejrzała, jak na kościelnej wieży pizło piyńć. To już był nojwyższy czos, coby farorza szukać, bo chciała jeszcze przed nocom zońść do dom, a drogi miała dość konsek!
Wlazła do zakrystyje a spytała sie:
– Ksiynżoszku, a kiedy bydom łoni komunikować?
– Roztomiło babeczko – farorz na to. – Musiało sie wom cosikej pomiyszać, bo dzisio je Wielgi Piontek, Pon Jezus umrził, bezto dzisio niy komunikujymy...
Piyńkula skoczyła jak łoparzono:
– Wyboczom farorzyczku, wyboczom, dej Panie Boże Pon Jezusowi wieczne łodpoczywanie! Wyboczom łoni, my tam we tych Krzach nic niy wiymy!
Komentarze