Człowiek sie dycki staro dostać co nojlepszo robota, ale czasym som se co wywiedzie a wyndzie na łopy! Przekonała sie ło tym moja chrześnica Hanka. Tam, kaj robiła, ni miała źle, ale sie i już trocha mierzło na jednym miejscu siedzieć, bezto znodła we gazecie anons łod jednej firmy na drugim końcu Polski, co dowała lepsze zarobki. Dziołcha mogła tam pojechać w kożdej kwili, bo chocioż i stukła trzidziestka, porzad była „singelkom”. Napisała piykne CV (za naszych czasow godało się „życiorys”) a czekała, co z tego bydzie dalij. Łodpowiydź prziszła za miesionc. Hanka siadła do cuga a pojechała nad morze. We firmie jom prziwitoł starszy panoczek we brylach – som szef! Łon był Duńczyk, ale godoł yno po angielsku. Zaroz na samym poczontku spytoł sie Hanki, eli zno jeszcze jaki cudzy jynzyk. Łona troszka szprechała, ale tyn panoczek uznoł, żeby sie musiała jeszcze wiela nauczyć! Na to szczyńści spomniało sie dziołsze, że umi tyż troszka po rusku. Duńczyk sie łośmioł a padoł, coby mu zarecytowała jaki wierszyk. Łona znała yno jedyn, łod Puszkina, ale to na zatym stykło. Tak se piyknie godali już bez poł godziny, kiej łoroz szef spomnioł se, że Hanka rada czyto ksionżki. Dziołcha napisała, że rada czyto, ale ksionżki fachowe, yno se niy umiała spomnieć, jak to bydzie po angielsku, bezto nic niy prostowała, a chop se myśloł, że łona przaje tej „piyknej literaturze”.
– Jakiego autora pani łostatnio czytała? – spytoł sie po nimiecku.
Hanka zrobiła sie zielono łod strachu. Wystynkała, żeby raczyj by łodpedziała po angielsku, ale nic i niy przichodziło do gowy, bezto wymyśliła, że je miłośniczkom poezyje. A mo rada wiersze łod ksiyndza Twardowskigo, bo coś tam jeszcze ze podstawowki pamiyntała.
– A pani zno tyn poeta? – Duńczyk spytoł sie po polsku swoji sekretarki.
Teroz ta baba zbladła, a dech i isto zaparło, bo słabiuśkim głosym łodpedziała:
– Nie kojarzę! – a klapła na stołek, jakby gdoś śni luft wypuścił.
No a było po godce! Co prowda padali Hance, że sie do miesionca do ni łodezwiom, ale łona już wiedziała, jaki bydzie wynik! Tam na siyni stoło jeszcze dwaścia takich gupich jak łona ze cołki Polski.
Komentarze