My pojechali na weseli, a u nos we chałpie łostała ciotka Margitka, co rada ku nom jeździła, bo u nos se mogła łobejrzeć wszyski wieczorne filmy...
Piyrszy dziyń we wieczor zadzwoniła, że yno jeszcze pofutruje psy a koty a zaroz podzie spać, ale na drugi dziyń, jak my przijechali nazod, to nas czakała już we dźwiyrzach.
– Wystowcie se roztomili, co jo tu u wos podżyła! Caluśko noc żech niy spała, dziepro rano żech sie zdrzimła! – lamynciła ciotka.
– Coż to sie zaś stało takigo, żeście som tako wylynkano?! – niy dowierzoł mój ślubny.
– Ani se tego ni możesz przedstawić! We wieczor dałach psiskom a ida ku kotom, ale tych gizdow niy było, choć żech ich wołała, łoroz słysza cosikej szuszczy! Za kwila zaś to samo! Potym podziwom sie na droga, a tam migo cosikej modrego, choćby światełko! Ida ku furtce, a to nic yno dali mrugo, chocioż jakby konsek dali. Myśla se: isto kery wyciepnoł jako celofanowo tytka, a teroz światło sie w ni łodbijo, ale łoroz te światełko ruszyło ku mie! Isto to bydzie te UFO, co sie śniego we reklamach śmiejom! – prziszło mi do gowy. – Chocioż go małokery widzioł, to przeca istnieje, a nawet ludziska porywo, a skora mi ściyrpła! Nogi mi sie tak trzonsły, że niy poradziłach sie łod tej furtki ruszyć, a tu te modre światełko pod niom przelazło! Świyciło sie przed siyniom, beztoch go zaroz łoboczyła: to był taki malutki piesek, a do tych swojich hozentregow mioł przipiynto ta modro lampeczka!
– Sam kajś musi być twój panoczek abo paniczka! – padałach a zawołałach głośno: – Je sam gdo?
Ale żodyn niy łodpedzioł, bezto padałach psiokowi, coby poczkoł, to mu co prziniesa do zeżarcio, ale jak żech prziszła nazod, to tego borajstwa już niy było. Dziepiyro żech sie wylynkała: jako jo gupio była, to rychtik musiało być te UFO! Tyn jejich psiok to był robot, co go na wyśpiegi posłali, bo łon niy szczeknoł, yny świycił tom lampkom! Jo już na nic niy czekała, ynoch jak sornik skoczyła ku chałpie, zaryglowałach dźwiyrze a do rana stołach pod nimi ze hokiym łod pieca! Ludzie, co jo przeżyła!
– Jo już wiym, skond sie te ufoki wziyny, isto żeście sie dziwali ciotko, na tyn sobotni film, pra? – łośmioł sie mój stary.
Komentarze