Muzeum może się pochwalić dioramiczną makietą grodu w Lubomi, który istniał w VIII i IX wieku. – Posiadanie makiety było dla nas punktem honoru, gdyż nasza placówka powstała właśnie na bazie zabytków z Lubomi. W zbiorach mamy ich ponad 70 tysięcy. Pozyskanie makiety dodatkowo zbiegło się z 40-leciem istnienia muzeum – mówi dyrektor Sławomir Kulpa.
Jak wykazały badania, Słowianie z plemienia Golężyców (wiemy o jego istnieniu dzięki wzmiance Geografa Bawarskiego w kronice z połowy IX stulecia) na nasze tereny przybyli w VI wieku. Mieli założyć pięć grodów: Międzyświeć koło Skoczowa, Podobora koło Czeskiego Cieszyna, Opava Kylešovice, Hradec nad Moravicą oraz właśnie Lubomia. Osada zaczęła powstawać w VII wieku na jednym ze wzniesień wschodniej terasy doliny Odry, pomiędzy dzisiejszymi wsiami Lubomia i Syrynia. W drugiej połowie VIII wieku funkcjonował tam już gród, który strzegł szlaku handlowego wiodącego na południe przez Bramę Morawską. Założenie obronne zajmowało sześć hektarów i składało się z dwóch części.
Praca nad makietą trwała kilka miesięcy. Autorami są Jerzy Pocisk-Dobrowolski, architekt i pracownik dydaktyczno-naukowy Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej w Gliwicach, oraz rzeźbiarz Wiesław Kamiński. Wszystkim kierowali wodzisławscy muzealnicy, którzy posiłkowali się wynikami wieloletnich badań archeologicznych. Do rekonstrukcji użyto około 10 tys. sztuk drewnianego budulca. Posłużył on do wzniesienia chałup, studni i innych obiektów gospodarczych, a także podwójnej palisady i trzech bram. Między nie wstawiono 125 figurek ludzi i zwierząt, a całość podświetlono 14 punktami. Wmontowano też system nagłośnienia, który pozwala każdemu poznać historię grodziska.
Efekty są imponujące: wojowie na koniach odziani w zbroje i kolczugi trzymają tarcze, miecze i włócznie, aby bronić dostępu do grodu, i tak już ufortyfikowanego fosami i wałami. Na podgrodziu stoją chałupy kryte strzechą, a obok pasą się zwierzęta. Grodzisko wykonano w skali około 1:200 i zabezpieczono gablotą.
Komentarze