Za bajtla radach chodziła do kościoła ze starkom, bo tam śpiywali taki wesole, drabki pieśniczki a myślałach, że tak je wszyndy, ale na to, że tak ni ma, prziszłach dziepiyro, jak żech zaczłach jeździć po Polsce.
Było mi ze piytnoście lot, jak my sie wybrali z naszom potkom na wycieczka do Kielc. We planie było tyż zwiydzanie klosztoru na Świyntym Krziżu. Było nos ze szterdziyści ludzi w roztomańtym wieku, bezto jak my wleźli do kościoła, zaroz sie zrobiła wielgo ciźba, bo w pojstrzodku byli jeszcze jakiś cudze pontniki. Na prawo wele mie stoł Stanik Kulik, łogromnie zmierzły chop, co rod z bele czego robił haja! Jak yno usłyszoł, jak tam ludzie śpiywajom, zaroz puścił swoja lajera:
– Trzimejcie mie, bo niy zdrzierża! Kaj my trefili, żeby w takim świyntym miejscu taki dudy spuszczać!
Padoł prowda, bo jo tyż nigdy jeszcze niy słyszała, coby gdoś tak pieśniczki naciongoł, ale niy musioł tego tak głośno godać, bo jedyn frater, co sie przeciskoł miyndzy ludziami przistanoł wele niego a a cichuśko sie spytoł:
– Państwo ze Śląska? Bardzo proszę zaczekajcie na mnie po mszy przed kościołem...
Jo se myślała, że taki gańby niy przeżyja, bo co nom tyż tyn fraterek może pedzieć?
A łon nom jeszcze łobrozki prziniosł! Dobro kwila snami pogodoł, a łogromnie sie radowoł, że Ślonzokow spotkoł, bo był ze naszych stron. Ze swoji łojcowizny mioł do Żorow tela, co czopkom ciepnońć, ale downo już tam niy był, bo jego łojcowie pora lot nazod umrzili.
Było mi już bez trzidzieści, kiej ze dzieckami a kamratkom pojechałach na pońć do Mogiły pod Krakowym (teroz to je Nowo Huta). Trefili my na koniec msze. Wele nos we ławce siedli se dwa chopy, co do cuga wsiodali we Katowicach. Miejscowe ludzie zaśpiywali piyrszo pieśniczka niby cołkiym normalnie jako u nas, za to jak prziszoł refryn, to dwa katowiczany a nasze dziecka popruli do przodku a mogilany łostali we zadku, ale za moment jedni i drudzy przestali śpiywać a zrobiło się „cicho jak we kościele”. Łoroz słyszymy:
– Witam braci Ślązakow! Śpiewajcie na chwałę Bożą!
Braciszek łorganista zagroł aż trzi pieśniczki po naszymu, wielgo szkoda, że my niy mieli prziwilije go poznać!
Komentarze