Isto sie nikerym zdo, że sie gupie pytom, a zaroz by mi łodpedzieli: no przeca we Afryce, bo kaj mogom być na podzim? A ta resztowka, co łostowo, mosz za łoknym!
Ale jo ni ma tako isto, bo łostatni dwa lata łoberwuja, co sie wele moji chałpy dzieje.
Przi naszej szkole postawili „orlik”. Ze poczontku bołach sie, że sztyjc byda mieć larmo za płotym, bo grajom tam do dziesiontej wieczor, ale człowiek do wszystkigo prziwyknie! Gorzi, że tam sie do rana świycom taki wielgaśne światła, że na bojisku szło by jegła znojść, a we naszej chałpie jak rolety niy zaciongna, to spać niy idzie!
Dycki, jak sie rozciepliło końcym maja, to jo rada wyłaziła wieczor na dwor, coby sie podziwać, jak niytopyrze lotajom. Myńsze i wiynksze lotały zigzakiym za chrabonszczami, a nojwiyncy nad takom wiyrzbom, co rośnie na placu szkolnym. Dzisio tego ni ma, chocioż niy skuli tego, że niytopyrze wymarły abo wiyrzba uschła, ale że ich te światło ze „orlika” szteruje! Ze drugij strony postawili wielki market, co tyż sie we nocy świyci jak chojinka, to kaj te „myszy-lotniki” majom lotać? Tyn rok żech yno jednego widziała. To było we połowce czyrwnia, pokozoł sie poźno wieczor, jak już troszka światła na bojisku przigasili, a łogromnie ciynżko lecioł i w końcu spod u nas we zegrodce. To mi było dziwne! Poszłach sie tam podziwać: to była mamulka ze modym, bezto i te lotani tak ciynżko szło! Rano już ich tam niy było, moga mieć yno nadzieja, że ich jakiś głodne kocisko niy zeżarło!
Jeszcze pora lot nazod, to wele nos było kupa niyuprawianego pola, a bez cołki rok łaziły po nim kuropatwy a bażanty, teroz łostoł yno jedyn ze jednom kurom. Ludzi sie ani fest niy boji, jak kery idzie, to ucieko do trowy a czeko, aż tyn istny przyndzie, a potym zaś wyłazi, ale łostatnimi czasy ani wiela już mu tyj trowy niy łostało, bezto wysiaduje bez wiynkszość dnia na naszyj zegrodce. Łońskigo roku mioł po blisku gniozdo ze modymi. Dycki sie psiokow boł, ale teroz jak go pogoniom, to wyfurgnie yno na gałońź a dziwo sie na nich ze wiyrchowiska.
Miasto sie nom ciśnie do dom dźwiyrzami i łoknami, bezto wszyndy momy blisko, ale ciyrpi na tym nasze środowisko!
Komentarze