Blisko 800 osób obejrzało zaległy mecz na szczycie rozgrywek klasy C Podokręgu Rybnik. Na Stadionie Miejskim w Jastrzębiu zespół rezerw Granicy Ruptawa pokonał Odrę 1922 Wodzisław.
Tego jeszcze nie było. Mecz na najniższym poziomie rozgrywek zgromadził na trybunach taka liczba kibiców, że frekwencji mogliby zazdrościć skarbnicy wielu klubów drugoligowych. Mecz ten pierwotnie miał odbyć się 16 października, ale wówczas policja nie wyraziła zgody na jego organizację na boisku w Ruptawie. Powodem był planowany przyjazd sporej grupy kibiców z Wodzisławia, którzy nie żyją w dobrych stosunkach z sympatykami jastrzębskiej drużyny. A i najprawdopodobniej zjawiliby się w Ruptawie. Działacze Granicy stanęli jednak na wysokości zadania. Porozumieli się z kierownictwem Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji i w obstawie 60 policjantów i kilkunastu ochroniarzy mecz doszedł do skutku. Dla niemal wszystkich piłkarzy był to pierwszy występ przed tak liczną publicznością na tak dużym obiekcie. Tylko Przemysław Tasior grający w drużynie z Ruptawy grał wcześniej przy takim dopingu. To piłkarz, który przed czterema laty wywalczył awans do II ligi z GKS Jastrzębie.
W pierwszej połowie z boiska wiało nudą. W drugiej, za sprawą 40-letniego Jarosława Utikala, gospodarze w ciągu zaledwie 60 sekund zdobyli dwa gole. Wodzisławianie odpowiedzieli jedynie trafieniem Bartosza Stolarskiego. W ostatniej minucie goście domagali się rzutu karnego po starciu Stolarskiego z bramkarzem Granicy. Kibice z Jastrzębia i Wodzisławia w drugiej połowie poobrzucali się sporą dawką wyzwisk, ale do żadnych incydentów nie doszło. Rezerwy Granicy zostały liderami rozgrywek klasy C.
GRANICA II RUPTAWA – ODRA1922 WODZISŁAW 2:1 (0:0)
Utikal 49. i 50. – Stolarski 61.
Granica II: Dziak – Tasior, M. Gliński (85. Sadowski), Kłus, Koprjaniuk (90. Sornek), Paś, Niedźwiecki, Utikal (70. K. Amarowicz), Żurkowski, J. Amarowicz, Granica (81. Kiełbik).
Odra: Krzywodajć – Cichy, Kamiński, Demus, Błaszczyk (77. Kosiński) – Bobrzyk, Jasiak, Powichrowski, Klimek (46. Marcol) – Stolarski, Czogalik.
Komentarze