Na poczontku szejśćdziesiontych lot nasza parafijo była jeszcze łogromnie wielgo, krom samego miasta, noleżały do ni łokoliczne wsie. Autow wtynczos było mało, a jak trza było jechać na kolynda kaj dalij, to nojbogatszy gospodorz we wsi posyłoł po farorza sonki abo fura, podle tego jako była pogoda abo jako droga do wsi wiodła.
Mój kuzyn Krystian, co cołki lata był ministrantym, łogromnie rod na te daleki kolyndy łaził, bo ludzie dowali synkom, co tam kery mog: jabka, pieczki, bombony, konsek kołocza, czasym co łod łobiadu, a w doma tego niy było! A na koniec kolyndy była jeszcze prymijo łod farorza! Na ta nojwiyncy czekała Krystianowo mamulka a miała naplanowane, co za te pora groszy dzieckom do szkoły nakupi, bo ujek Zefek mało zarobioł a dziecek mieli siedmioro, to na wszystek niy stykło.
Jedyn roz Krystian ze swojim nojlepszym kamratym Pietrym poszli ze farorzym na kolynda do Rogoźnej. Sama wieś przi drodze leży, ale mo jeszcze cołko kupa przisiołkow a kontow. Jak sie zaczło robić cima, łostało im jeszcze pora chałpow na Brodku, a synkom łogromnie chciało sie jeść. Wleźli do jednej chałpy, ale tam gospodorze udali biydokow. Nic tyż niy dali ministrantom, a łoni by byli radzi choćby yno krajiczkowi chleba! Jak sie farorz łobrocił, synki urwali ze choinki po pierniku a wsadzili do gymby. Piyrszy głod zaguszyli a nazod dostali chyńć na zgłobianie! We łostatnij chałpie miyszkali taki starziki: Wiluś a jego siostra Yma. Łoba mieli bez łosiemdziesiont lot a byli fest głuche. Synki zaroz to wykorzystali, a zamiast porzondnej kolyndy zaśpiywali swoja śpiywka: Przibieżeli do Betlejym Angliki, pozbiyrali wszystkim ludziom szpyndliki... Jak wlozł farorz, udali nabożnych młodziankow a zanucili: chwała na wysokości... Liczyli po cichu, że łon niy słyszoł, co nawywijali. Po kolyndzie Yma przirychtowała wszystkim chleba ze szpyrkom a leśnego tyju, a synkom zrobiło sie gupie, że robili se szpasy ze dobrych ludzi. Kej sie rozłonczyli ze gospodorzami a mieli siadać na sonki, farorz padoł synczyskom tak:
– Wy szpyndlikorze piechty za sonkami aż do samych Żorow...
To było nojdelsze szejść kilometrow we Krystianowym życiu!
Komentarze