Dom Wom na to przikład. Kalyndorzowo zima ledwie sie zaczła przed Godnimi Świyntami, a tu za niycołki miesionc, bo na świyntej Agnieszki, co przipado dwadziestego piyrszego stycznia ludzie wymyśleli taki przisłowie: „Świynto Agnieszka wypuszczo szkowronka ze miyszka”. Trocha prowdy we tym je, bo żech sama za bajtla widziała szkowronki na poczontku lutego, ale wtynczos była łogromnie ciepło zima. A po drugi ciynżko je dać pozor, ze te szkowronki już do prowdy sam som, bo to je ptok, co rod siedzi przi ziymi, a usłyszeć go mogymy yno na wiosna. Po trzeci łone niy łodlatujom aż do Afryki, yno tam, kaj je troszka ciepli, choćby do Madziarow, to nazod ni majom daleko, a po szczworte, teroz te mondre panoczki łod ptokow godajom, co szkowronki tak zmondrzały, że zamiast furgać kaj daleko we bliskości miastow zimujom, bo tam je jodła zatela! Niy myślcie se, że jo sie sam mondruja, bo jo żech tyż sama te mondre rzeczy we ksionżkach wyczytała.
Na drugi miesionc, we lutym, zaś momy ta sama lajera, bo godo sie, że „na Macieja (kerego przipado dwadziestego szczwortego) je wiosny (lata) nadzieja”. Tymu to sie ale troszka dziwuja, bo jak mogymy myśleć ło wiośnie, kej na łokoło momy śniyg a mroz aż trzeszczy? Ale ludziska już tacy som, powiysz: czorne, to łoni: biołe, dycki nasprzyk! Ze drugi strony trza prziznać, że tako długo zima sie norodowi z czasym sprzikrzi, a skuli tego za słoneczkiym a ciepłym ludziom je tesno, bezto sie ich już doczkać niy poradzom!
Potym dwanostego marca momy św. Grzegorza, już wiycie, co chca pedzieć? Ano: „na Grzegorza idzie zima do morza”! Mój synek sie narodził drugigo marca, bezto tamtyn rok dobrze pamiyntom. To było we niydziela, słoneczko gryfnie świyciło, a na dworze woniało wiosnom, ale za trzi dni prziszła tako fujawica, że na piyńć krokow niy było widać, a łostro zima trzimała jeszcze do początku kwiytnia!
Sami widzicie, że we tych przisłowiach wiyncy je nadzieji a pobożnych życzyń, jak tyj prowdy, ale inaczy jakby my tej wiosny doczekali?
Komentarze