Nasza starka Elza to była dziołcha ze wsi, co sie wydała do miasta. Chopa se tyż wziyna ze wsi, ale łon już delszy czos we mieście miyszkoł. Biydnie se żyli, ale swoji zwyki se zachowywali. U nich w doma zrobić palma to była nojważniyjszo rzecz krom wielkanocnej spowiedzi. Starka już keryś tydziyń trzimała prontki we zbonku z wodom, coby gryfnie zakwitły, a jeji dziecka i dycki natargały kokocza, kocianków, wikliny a kućkow ze trzciny, co rosła na Hulokach. Ze tego wszyskigo we sobota przed Niedzielom Palmowom kryńciło sie palma. Starka musiała te wszyski prontki dobrze swionzać, coby sie czasym palma niy rozleciała, bo pod kościołym Francik ze Jozikym niom dziołchy po puklach prali. Jejich kamrat Hańriszek tyż rod dziołchy po zadku palmom trzaskoł abo wyczynioł insze mecyje. Łod mamulki mioł fest przikozane, co by niy łykoł kociankow ze palmy, bo jednego roku byłby sie udłowił, jakby niy nasza starka, co mu prziszła na pomoc. Wsadziła mu palce do gymby, a ta zaklinowano kocianka ze karku wytargała, a tyn gizd i za to jeszcze napyskowoł! Padoł, że po piyrsze to łon yno udowoł, ale rynkami proł luft, jakby rychtik go co dusiło, a po drugi spytoł sie starki, eli se rynce umyła, bo przeca mu we gymbie macała! Takij frechownej godki to jeszcze nasza starka niy słyszała i łostała stoć jak słup soli, ale wszystek słyszała jego mamulka, a swojimu syneczkowi za taki godki porzondnie łozwyrtała. Jo te wszyski historyje znom yno ze łopowieści ujkowych kamratow, ale my ze bracikiym tyż czasym co naszej starce wystrugali! Byli my jeszcze za mali, coby samymu po bażołach lotać a prontki do dom snosić, ale radzi my słuchali starczynego rozprowianio. Stond my wiedzieli, że lyska a jałowiec chroniom łod pierona, a gdo ich mo po blisku, tymu chałpa nigdy niy zgoreje. A to wszystek skuli tego, że Ponboczek doł tym stromom wielgo moc za to, że go uchroniły przed wojokami łod Heroda.
Naszej starki już downo ni ma, bez dwaścia lot jo robiła palma ze swojimi dzieckami, a tyn rok byda robić ze mojom maluśkom wnusiom, a możnej za piyndziesiąt lot łona pokoże swojim wnukom, jako sie robi nasza palma...
GRYMLINO
Komentarze