„Na Zielone Świątki tatarak w kątki” – tak głosi polski przisłowie! U nas se tyż tak ludzie myśleli, chocioż u nos na tatarak jedni godali tatarczuch a drudzy ajer!
Pora dni przed tymi świyntami jo dycki ze starkom deptała na zegrodka przi Gimnazjum, bo tam wele naszyj działki rosły trzi wielgi brzoski a we przikopie pora krzokow tatarczucha. Nasza starka wszystek targała ze umiarym, coby inszym tyż stykło, ale nikerzi rwali bez łopamiyntanio! Tych prontkow, to by im isto na prynciasto mietła stykło!
Jak my prziszły do dom, to izby były już wyporzondzone. To dycki robiła moja mamulka ze ciotkom Gryjtkom, co społu ze starkom miyszkała. Nojprzod starka łokadziła wszyski izby świynconymi zielym, coby „złe” przegnać, a potym my wstyrkały prontki brzoski za świynte łobrozki, co ich tela wisiało na ścianach! U starki wielgi oleodruk we złotyj romce, ze Maryjom, Dzieciontkiym a aniołkami zajmowoł cołko ściana nad łożkami. Po bokach wisiały „serce Panny Maryji” ze siedmioma mieczami i „serce Pana Jezusa” a na wertiku stoła cało raja roztomańtych figurkow: Antoniczek, aniołki stroże, Matka Bosko we kajjakich postaciach, św. Jozef, patronki łod wszystkich bob we familiji i starzikowo fotografijo. Bezmała, jak żech była jeszcze cołkiym maluśko spytałach sie, czamu starzik przi figurkach stoji? Starka mi pedziała, że bezto, bo łon już we niebie ze aniołkami, ale jo tego niy poradziła dugo spokopić!
We kuchyni wisioł krziżyczek ze porcelany, co se go starka ze łojcowej chałpy prziniosła , zaś po lewej Matka Bosko karmionco a ze prawej strony Matka Bosko Nieustajoncej Pomocy ze Dzieciontkiym, co laczek traci. We naszyj izbie łobrozkow było o wiela myni niż u starki, ale nasza maluśko familijo dziepiyro napoczynała swój rodzinny żywot!
We nowej chałpie, kaj my sie przekludzili, jak mi było siedym lot, robiło sie dycki yno jedyn puket ze brzozowych prontkow, bo ich niy było skond brać, za to cołki dom wonioł tatarczuchym, bo mieli my go aż zatela we „Głymbokim Dole”. Gańba się prziznać, ale jo już teroz tak niy robia: stow downo zasypali, a tym porom brzoskom na niyużytkach, to lepi dać pokoj, niych se rosnom na Chwała Bożo...
Komentarze