Roztomili, dzisio byda łozprowiać ło torgach, a z gory prosza ludzi spod Raciborzo, coby sie na mie niy łobrazili za to, co napisza, ale historyji sie zafałszować niy godzi! A tak poza wszystkim to se myśla, że ci nasi Wom troszka zowiścili, żeście som tacy łobrotni!
U nos we Żorach torg dycki przipadoł we wtorek a we strzoda był we Rybniku i jak gdo se czego niy kupił na miejscu, to na drugi dziyń mog jechać do powiatu, kaj torg był troszka wiynkszy! Pamiyntom, jak za bajtla (jeszcze pod koniec piyndziesiontych lot) jechałach ze starkom a jeji kamratkom do Rybnika kupić na torgu zopaska do ancuga. Łobie starki po chopsku chodziły, ale tyż sie chciały troszka poparadzić, a wtynczos nastała moda na zopaski malowane we roże! To było łogromne łoszklistwo: jakiś „artysta” naciaproł na sztucznym jedbowie kwiotki łolejnom farbom! Wyprać tego niy szło, ale była to zawsze jakoś nowość a łodmiana!
Niy spominom se już, jako se starka zopaska kupiła, ale za to pamiyntom co inszego: ledwie my miyndzy sztandy wlazły, zaroz jedna starszo babeczka, co stoła za prowizorycznom ladom ze desek, zaczła wołać:
– Roztomiłe, złote babeczki, podźcie sam, do tego szpinatu, do tego szpinatu! U nos za poł darmo, prziciepna wom ku tymu marekwia abo konsek zelera, bydziecie mieć na zupa... do tego szpinatu!
Zanim my prziszły do sztandu ze łachami, tak samo było jeszcze pora razy! Jedni chcieli nom sprzedać wczaśne jabka, drudzy – blumkol, a insi – szałot! Czasym trza sie było fest łoganiać, bo by człowiekowi do tasze grincojgu naciśli, a potym płoć, choć niy potrzebujesz!
Troszka jarziny to se nasza starka kupiła u jednej znajomej baby ze Jejkowic, skond starka była rodym, a co się przi tym nasłuchała, jak to te „raciborski jakuby” miejscowym handlyrzom robota łodbiyrajom, bo na koniec rychtik sprzedujom za poł darmo a wszystkich kontmanow prziciongajom, ale zabronić im tego niy idzie, bo na torgu może handlować kożdy, gdo se za miejsce zapłaci!
Łońskigo roku byłach we strzoda na torgu we Rybniku a usłyszałach wołać „jakuba”, niy wiym, eli był łod Raciborzo, ale tak gryfnie mu to szło, ażech sie łośmioła: tradycyjo niy zaginyła!
Komentarze