Przede wszystkim nie znamy nazwiska rzeźbiarza, spod dłuta którego wyszła. Jej rybnickie losy zaczęły się w 1822 roku, kiedy to wybudowano nowy ratusz, czyli dzisiejsze muzeum i urząd stanu cywilnego. Rok później przystąpiono do wyburzenia starego, zniszczonego budynku magistratu wraz z przylegającą doń kapliczką kryjącą drewnianą figurkę św. Jana Nepomucena. Ale rybniczanie pragnęli, żeby rzeźba świętego pozostała na rynku. Niestety kasa miejska po wzniesieniu nowego ratusza świeciła pustkami i nie było pieniędzy na nową kapliczkę, tym bardziej że budowano wtedy kaplicę św. Antoniego u zbiegu ulic Mikołowskiej i Żorskiej.
Problem pomógł rozwiązać hrabia Strachwitz. Zabrał drewnianą figurę św. Jana Nepomucena, a w zamian podarował miastu kamienną rzeźbę świętego, która od 1736 roku stała przed zamkiem w Jastrzębiu. Przewieziono ją do Rybnika w 1823 roku i ustawiono na rynku obok fontanny z twarzą skierowaną na ulicę Raciborską. Figura stała w tym miejscu do 1940 roku, kiedy to niemieccy okupanci przenieśli ją na skwer za kościołem pw. Matki Boskiej Bolesnej. Po drugiej wojnie światowej nie zezwolono na jej powrót na rynek, dlatego przy starym kościele znajdowało się dwóch świętych Nepomucenów. Ksiądz Eryk Twardzik, proboszcz w latach 1957-1984, przechrzcił więc Nepomuka z rynku na błogosławionego Jana Sarkandra. I pod tym imieniem figura przetrwała aż do 1993 roku, w którym została odnowiona na koszt miasta.
Renowacji dokonał Krystyn Koziełł z Krakowa, wybitny konserwator dzieł sztuki. Rzeźba zdjęto z cokołu, a roboty wykonano w pracowni, co gwarantowało należyte ich wykonanie informuje Aleksandra Frydrychowicz, miejska konserwator zabytków w Rybniku. Figura stanęła na odnowionym rynku 23 czerwca 1993 roku. Jaki los spotkał natomiast drewnianą figurę, którą zabrał hrabia Strachwitz, już chyba na zawsze pozostanie tajemnicą.
Komentarze