Ludzie wierzom we roztomańte powiarki, ale jak żech była jeszcze szkolorkom, to żech sie dycki stego śmioła, bo we szkole nom godali, że wierzić we powiarki to je ciymnota, a jo chciała być nowoczesno. Yno żodyn rechtor nom ani niy spomnioł, jak to stym richtik je!
Musiałach sie przekonać na swoji skorze, bo inakszy bych niy nabrała szaconku do ludzi, co w te powiarki wierzili, a po drugi to je tyż konsek naszej kultury, ale we tamtych czasach tego nikerzi niy rozumieli.
Było mi ze szternoście, jak mie mamulka dopuściła do pomocy przi warzyniu wieczerzi na Wilijo. Wszystek miały my już porychtowane, na koniec łostała nom yno moczka. Łoroz mamulce sie spomniało, że zapomniała jom posolić a padała mi:
-Dziołcha weź, posol ta moczka. Dej rowno łyżka, a zapamiyntej se to, że do takigo garca dycki yny tela, bo jak dosz wiyncy, to przesolisz!
Sol my trzimali we szklannej krałzie we byfyju. To była krałza po kakale ze Rajchu a miała taki piykny, plastikowy dekel, a u nos jeszcze takich niy było! Zaroz sie nim zainteresowoł mój bracik, bo szło podug niego piykne kołka malować, a łon rod roztomańte „modele” ze papioru lepił! Wtynczos tyż musioł cosikej przi nim machrować, bo jak żech chyciła krałza do rynki, to dekel łodskoczył a krałza lizła na ziym! Wszystek sie strzaskało we drobny mak i ta resztka soli, co w ni była, trza było wyciepać, a tu moczka niy posolono!
Nic żech mamulce niy padała, yno zaroz wyskoczyłach do somsiadki tyj soli pożyczać!
Ta baba, co dycki chodziła do nos na pożyczki, to zrobiła zdziwiono macha, że niby co jo łod ni chca? Jakbych i jaki herezyje łopowiadała, a potym padała, że łona tyż soli ni mo!
Łostała mi yno ciotka Stazyjka i łona mi to wszystek łobjaśniła:
-Wiysz dziołcha, we Wilijo sie niczego ze chałpy niy wydowo, choćby niy wiym gdo prosił, bo cołki rok twoja familijo biyda bydzie klepać...
A mie sie zrobiło ciepło łod gańby, ale ciotka jako dycki na wszystek znodła rada:
-Jo ci soli nasypia, a ty mi dosz za nia grosik jak mosz, a jak ni mosz to ci jom podaruja,
a miała byś tyż wiedzieć, że pożyczani soli pecha przinosi tymu, co idzie na pożyczki...
Do dzisio ło tym pamiyntom...
Grymlino.
Komentarze