– Jesteśmy pełni uznania dla bohaterstwa, jakim wykazały się panie sprzeciwiając się absurdalnemu kultowi jednostki. Dziś zostały zrehabilitowane, a my jesteśmy im wdzięczni za niezwykłą odwagę w tamtych czasach. Katowice są dumne, że panie były obywatelkami tego miasta – mówił podczas uroczystości prezydent Katowic Piotr Uszok. Pomysłodawcą przyznania obu paniom honorowego obywatelstwa był przewodniczący Rady Miasta Katowic Jerzy Forajter.Natalia Piekarska była w 1953 roku uczennicą dziewiątej klasy chorzowskiego Liceum im. M. Skłodowskiej-Curie. Wraz z koleżankami na dziecięcej drukarence wydrukowała ulotki ze sprzeciwem wobec władz komunistycznych: „Precz ze Stalinogrodem”, „Komuna to zaraza” i „Górnicy, nie dajcie z siebie wyciskać potu”. Pisały je także na maszynie do pisania. Potem rozrzucały je potajemnie w tramwajach, autobusach i innych miejscach publicznych. Szybko jednak zostały „namierzone” przez służbę bezpieczeństwa i aresztowane. Poddane zostały brutalnemu śledztwu. Przesłuchania odbywały się całe dnie i noce. Jako wrogowie państwa zostały skazane za działanie na jego szkodę. Sądzono je w Bytomiu. 8 czerwca 1953 roku zapadł wyrok. Barbarę Galas skazano na cztery lata więzienia. Natalia Piekarska i Zofia Klimonda trafiły na trzy lata do poprawczaka. Wyszły na wolność w 1956 roku, w czasie tzw. „popaździernikowej odwilży”, po śmierci Bolesława Bieruta.Katowice stały się Stalingrodem na cześć Józefa Stalina, po jego śmierci, a wniosek o zmianę nazwy zgłosiła Wojewódzka Rada Narodowa, a poparł go nie kto inny, jak znany i ceniony wówczas śląski literat i poseł Gustaw Morcinek. Oficjalnie nową nazwę miasta zatwierdził Sejm 28 kwietnia 1953 r. Używanie nazwy Katowice zostało zabronione. Przywrócono ją dopiero 21 października 1956 r.Natalia Piekarska ukończyła Liceum Kulturalno-Oświatowe w Gliwicach, uczyła dzieci w wiosce pod Głuchołazami. Pracując, kształciła się nadal w liceum pedagogicznym, a później skończyła studia. Mieszka obecnie w Raciborzu. Ma dwóch synów i wnuki.
Komentarze