Ja, nom za dziecka to pasowało, bo żodnyj inkszyj starości niy było, jak yno sonki abo narty i na kympka jeździć od rana do wieczora. Du dom na chwilka yno wskoczyć po jako sznita chleba z fetym i hajdy nazod, podwiel śniyg leżoł. A śniega nikedy napadało, że yno końce sztachet z płota było widać. Jak to było prawie bez zimowe feryje, to poł biydy, gorzij jak trza było do szkoły iść pod parza w śniegu i jeszcze po drodze sie te nojwiynksze zumiynta obiyrało. Sznyjflug to yno szosyjom przejechoł abo jakom głownom drogom miyndzy chałpami, ale zanim sie do tyj szosyje doszło, to szkarboły już były mokre i potym trza było w szkole w papuciach chodzić, a strzewiki kole kachloka sie suszyły.Co to tam wtedy za sznyjflugi były, koniami ciongli gospodorze taki dwie bole na winkiel pozbijane i przi sposobności mieli szarwark odrobiony.Auciskow tela niy jeździyło i solom tyż żodyn niy suł, a żodyn niy chalatoł, że niy umi kaj zońść, zima była i fertik, wszyjscy musieli sie tropić.A kto tym eskimosom sznyjflugi posyło, dycko za bajtla my sie pytali, kiej cołki czas muszom po śniegu deptać, a starka nom godała, że biołe bery im droga przedeptujom.Teraz trocha wiyncyj śniega spadło i ni mo kto chodnikow przi szosyji odśniyżać i człowieka starego schorowanego straż miejsko straszy sztrofami, bo podatki, co płacymy, niy stykajom na to. Niy dość tego, że z biydom żech chodnik odgrzynył, to za chwilka szosyjom sznyjflug przejechoł i juzaś od nowa wszystko zasute. Ciynżkich czasow człowiek dożył. Som tyż teraz inksze komedyje z tym śniegiym, jedna mi opowiedzioł kamrat Anton, kery na Nowinach miyszko. Rano wczas trza do roboty jechać i jak tela śniega zaczło na wieczor suć, to se budzik godzina pryndzyj nastawiył, żeby te auto swoji pod blokiym ze śniega oczyścić. Prziszoł rano ku aucie i zaczon śmiatkiym śniyg ściepować. Cołki już prawie oczyściył, ale niy poradzi otworzić zomka z dźwiyrzi, zamarznyte myśli. Poszoł du dom po ciepło woda. Nabroł tyj wody do jakiś bańki po „Ludwiku” i idzie ku aucie. Patrzy, a w jego aucie jakiś chop siedzi i już mu silnik zagrzywo. – Kiż pieron... Czyżbych kluczyki zostawiył? Okozało sie jednak gibko, że somsiadowi auto odśnieżył, kery sie uradowoł i godo: – Fajnie żeś mi Anton te auto opucowoł, bo tak mi sie śpiycho prawie do roboty, postawia ci przi okazji piwo.No ja, biydny Anton do roboty zaniyskoro przijechoł i podpod u szefa, kery mu yno ciepnył: – Trza było pryndzyj stanyć, a niy na śniyg swalować.UTOPEK
Komentarze