Pierwsze informacje na przyszłość pojawiły się dopiero w prognozie pogody. No ale przecież od czasu do czasu mogłyby się też pojawić jakieś informacje rokujące przynajmniej nadzieje na lepszą przyszłość. Niestety tu deficyt jest duży i zdrowo daje się we znaki obywatelskiemu samopoczuciu.Refleksja nad brakiem optymizmu płynącego z programów informacyjnych zaprowadziła mnie do jednego wniosku: zamiast je oglądać, lepiej śledzić wystąpienia największego optymisty w kraju – premiera Kaczyńskiego. W porównaniu z poprzednimi premierami ze swoim autorskim programem występuje w TVP dość często, ale też nie każdemu szefowi rządu dane było z taką częstotliwością zawiązywać nowe koalicje i zażegnywać kolejne kryzysy. Jak Sienkiewicz pisał, tak premier gada ku pokrzepieniu serc i to mu się akurat chwali, bo nie wpędza narodu w depresję. Gestykuluje co prawda na tyle marnie, że zamiast żywego obrazu mogłaby się pojawiać plansza z jego wizerunkiem, ale za to jest mistrzem retoryki. Ostatnio z okazji 100 dni sprawowania premierowskiej władzy znów miał okazję przemówić do obywateli. Przemówił i to jak. Usłyszałem że „sukces Polski” a może „sukces polski” (różnicy w języku mówionym nie widać) to już nie jest żaden tam wytyczony cel, ale stwierdzony przez samego premiera fakt. I jedyne, nad czym można się obecnie zastanawiać, to co zrobić, by wszyscy mieli z tego sukcesu pożytek.Na większość Polaków ten sukces spadł jak grom z jasnego nieba. Ciężko się pozbierać, a nawet zorientować, że oto żyjemy już w kraju sukcesu.Andrzej Lepper został wicepremierem i ministrem rolnictwa już po raz drugi i zapewne nie będzie już popełniał błędów, do których jako debiutant miał prawo. Pewnie też wyrósł już z warcholstwa. W końcu ktoś, kto po raz drugi zostaje wicepremierem, nie może mieć takich przywar. Sama umowa koalicyjna też jest zapewne dokumentem wręcz doskonałym, bo w końcu spisali ją koalicjanci bogatsi o bagaż doświadczeń. Słowem nie ma tego warcholstwa, co by na dobre nie wyszło.WACŁAW TROSZKA
Komentarze