Planetorze
Hań, downij to ludziska we kaj jaki stwory wierzili. Godali, że nikere ludziom pomogajom, a insze zaś som zgłobne a bele co nawywijajom. Bez lato, jak był wielki hyc, to stykło pora minut, coby niebo zrobiło sie czorne, a pierony waliły jedyn za drugim. W tyn czos jedni godali, że Ponboczek sie na nos fest gorszy, a drudzy, że to planetorze na chmurach lotajom jak szergi! Jeszcze niydowno nikere starki ło tych stworach bojały a dziecka nimi straszyły.
Starka Hazelnuska nom roz padała, że taki jedyn młody planetorz spod na plac u jejigo starzika. Jak chop wyloz po burzy na dwor, ujrzoł pod stodołom młodzioka, co mioł jasne włosy, ale gymba fest łopolono łod słońca. Biołe łoblycze mioł całe przelote łod dyszcza. Nojgorzij, że tyn synek nic niy godoł, nejści był niymowa! Gospodorz kozoł mu dać miska żuru a deka. I tak tyn cudzy karlus łostoł, a że było lato, to spowoł we stodole a pomogoł na polu. Jedyn roz prziszeł ku Hazelnuskom ujek Jura, łowczorz ze Kolonije, co ludzi a gadzina lyczył. Łon zaroz rozpoznoł, że nowy pomocnik je planetorz, a łostrzyg gospodorza, coby go do żniwowanio niy posyłoł! Godoł tyż, że planetorze ni majom dusze a bezto łogromnie som niyradzi, jak sie im zaglondo do łoczow.
– Trza sie śnim po ludzku łobchodzić, to ci sie łodwdziynczy, jak do swojich nazod pojdzie! – pedzioł łowczorz na koniec.
I tak się tyż stało. Na podzim planetorz zrobił sie jakiś markotny a niy poradził w doma usiedzieć, yno ciyngiym patrzoł na niebo, jakby czego upatrowoł! Jak prziszła tako straszno burza ze pieronami, to łon sie na głos łośmioł, bo wiedzioł, że za kwila pojdzie do swojich. Planetorz wyloz na dwor a gospodorz za nim. Na placu przistanyła wielgo chmura, a na nij było pełno ludzi podanych na planetorza. Młodziok skoczył ku nim a padoł gospodorzowi tak:
– Byliście do mie dobrzi, bezto zdradza wom tajymnica! Jak bydziecie potrzebowali dyszcza, rozciongcie wele chałpy bioło płachta!
Za kwilka wszystek znikło i chop se myśloł, że mu sie to yno śniło, ale za pora lot, jak była wielgo susza, to zrobił tak, jak planetorz godoł. Potym nad polym starzika Hazelnuska bez cołki tydziń stoła jedna wielgo chmura a porzad ś nij lecioł dyszcz!

Komentarze

Dodaj komentarz