Jak żech robota znodła
Je prowda, że dożo piniyndzy ze Unije idzie na szkolyni naszych bezrobotnych, a to wszystek bezto, coby se gibcij nowo robota znodli, ale nos, starszych, choć wyszkolonych, nikaj niy chcom. Samach sie przekonała, jak z tym je! Chodziłach cołki rok na angielski a komputer, ale wiela mi to niy pomogło, bo młode po angielsku lepij godajom, a na komputerze som gibciejsi jako jo! No toch se padała, że zmienia fach! Pojda do kwiaciarnie za bukieciarka, bo miejsce było, yno miałach sie wyszkolić! Trocha żech tyż już downij ze kwiotkami robiła, ale z tym kursym sie tak macali, że teroz to se moga w doma kwiotki we wazonie poukłodać, abo wyrychtować kamratce urodzinowy pukiet ze zegrodkowych kwiotkow.
Traciłach już pomału nadzieja, kiej trefiło mi sie poł roku roboty we biurze we wielkij instytucyji. Alech sie uradowała! Prziszły my z kamratkom na prziuczyni. Robota była tako prosto, że niy trza było ku tymu żodnej szkoły, bezto nos żodyn niczego niy uczył, miały my yno robić, aż sie kurzi! Łobie my sie starały jak nojlepij, chocioż miejsce było yny jedne. Jednako ni mogłach tam strowić tego, że społpracownicy dziwali sie na nos, jakby my spadły ze jakij inszej planety a niy dowierzali, że ledacoś umiymy! Do komputera to mie ani na kwila niy dopuścili. Po poł roku piyknie nom łobom podziynkowali, a roboty niy miały my dalij!
Nikiedy se myśla, że ni ma tego złego, coby na dobre niy wyszło: trochach sie za tyn czos nauczyła! Po angielsku jakoś sie dogodom, yny Japończyka żech niy rozumiała! Kwiotkom przaja dali, ale troszka wiyncy ło nich wiym, a bez te poł roku poznałach tela ludzkich charakterow, żebych sie mogła teroz we psychologa bawić. Isto to wszystek jeszcze kiejś łopisza!
Ale nojwiyncyj ciesza sie z tego, że moga do Wos, roztomili, kożdy tydziyń napisać. Wiym ło nikerych z was, że choć mało ze chałpy wychodzicie, to se dycki kożecie kupić „Nowiny” a radzi moje godki czytocie! Jakbyście mi tak mogli jeszcze napisać, ło czym byście radzi poczytali, jo bych se to wielce cyniła! Jo tyż musza sie Wom czymś pokwolić: noreszcie robia to, co mom rada!

Komentarze

Dodaj komentarz