Starka Worynka ni miała wiela wonglo na zima, bezto długo rano lygała. Jak sie łobudziła, to najprzod kajjaki modlitwy zerzykała, a dziepiyro jak poczuła głod, stanyła, napoliła we żeleźnioku, nawarziła leśnego tyju a wziena sie za śniodani. Potym w piecu wygasiła a szła na flugowani po kamratkach, bo tam sie za darmo łogrzoła a czasym i co zjadła!
Jedyn roz Worynka leżała deli jako zwykle, bo słoneczko tak gryfnie do jeji izby świyciło, że ani stować sie niy chciało. Podziwała sie po swoji ubogi izbie i dała pozor, że ze łobrozka, co wisioł we nogach jejigo łożka, mrugo na nia Matka Bosko! Ale sie starka wylynkała:
– Czym by jo, tako grzysznica, se na tako łaska zasłużyła? A możnej sie ta Paniynka na mie gorszy, bo jo rano leża, miast iść do kościoła na szosto, jakoch bez cieplyjszy czos chodziła?!
Na drugi dziyń niy dało i to pokoj i zaroz po rannej mszy poszła ku farorzowi do zakrystyje a padała mu, co a jak.
– Czyście łogupieli babeczko, dzisiyjszy świat je taki chacharski, a wom sie cudu zachciywo? Ale dobra przida ku wom bez połednie a som to łobejrza! A swojom drogom mieli byście iść na milicyjo, bo tam możnej kery podłożył jako mina!
Poleciała starka do komisaryjatu, ale tam som policmajster sie śni wyśmioł, ale potym zmiynkł a padoł, że jak farorz przidzie, to łon tyż! Jak łoba wleźli do Worynczynej izby, to ludziska, co tam prziszli rzykać, sztopli we poł słowa, a jedyn taki szkolorz, Józik Koska pokozoł yno rynkom na łobroz na ścianie!
Matce Boski rychtik łoczka chodziły roz na lewo, roz na prawo! Ksiondz a milicjon na tyn widok zgupieli, bo żodyn niy wiedzioł, co to może być! Milicyjon łoprzitomnioł jednako piyrszy a padoł:
– Obywatele, to trza sprawdzić! Józiczku skocz po tyn łobrozek, dostaniesz piontka na lizoka!
Synek sie uwinoł roz-dwa a za kwila wszystek było jasne! Na ścianie pod łobrozkym miała gniozdo coło hormijo wanckow, a było ich tela, że we łobrozku wyżarły dziury, praje tam, kaj Matka Bosko miała łoczy!
Ludzie sie rozeszli bez słowa, łod gańby, że sie tak gupie dali nabrać chrobokom, a we wieczor łojciec łoprzezywoł Józika, za to, że za lizoka pomog taki gryfny cud rozkurzić!
Komentarze