Roz tyż burmistrzowo cera, kero była daleko znano ze swojich dziwacznych pomysłow, ogłosiyła, że kery nojpryndzyj ustrzeli takigo zająca, kery bydzie wożył wiyncyj jak osiym fontow, tyn dostanie specjalno nagroda. Nagrodom bydzie nowe siodło, kere ona prziwiozła od nojlepszego siodlorza w Cieszynie.Karlusy na to jak na lato, yno czekali, aż piykno burmistrzanka do znać, żeby ruszyli do lasa. Kożdy mioł już obrane swoji miejsce, w kerym spodziywoł sie trefić takigo rosłego hazoka. Niy wiedzieli yno jednego – że to bydzie niy do dokozanio. Marteczka była na tela szprytno i dobrze wiedziała, że takigo zająca w moju niy idzie nikaj ustrzelić. Zajączyce, co dziepiyro od kormiynio młodych sie zaczły pamiyntać, cołkie wycyckane były, a zające tyż sie zaczły dopiyro pragdać po bijatykach, kere miyndzy sobom stoczyli przi uganianiu sie za zajynczycami. Takigo zająca to ani na początku zimy, kedy som nojtłuściejsze, biyda jest ustrzelić.To jednak niy było żodnom przeszkodom do rozjurganych karlusow, jak yno Marteczka kiwła rajtpajczom, to ci na swojich chabetach, z flintami na plecach „poszli w las”.Do Andrzeja Peiskera, kery już wtedy nojwiynksze oko mioł u nij i wiedział, do czego jest zdolno, tako jeji zachcianka niy była żodnom przeszkodom. Siod na swojigo Gniadego i puściył sie ku Palowicom. Znoł tam jednego gospodorza, kery chowoł kroliki. Nojwiynkszego „belgijoka”, kery nojbardzij był do zająca podany, kupiył od niego za ćwierć talara. Powiesiył go potym na stromie za zadni szłapy i z godnyj delki strzelił mu do rzici śrotym z tuplowy.Co to śmiychu było, jak sie karlusy zaczli sjyżdżać ku wieczoru, tak jak sie umowiyli. Zajyncy wtedy siedym sie znojdło przed Marteczkom, na przeszło piytnoście karlusow. Byli tyż miyndzy nimi tacy, co tyż umieli kombinować, bo chcieli wygrać i wynochwiali szprytne sposoby, coby jego zając okozoł sie tym nojlepszym. Burmistrzanka wymyśliła – bo widziała, że to same utropki – kery bydzie nojciynżejszy, tyn wygro. Kozała prziniyść deska, kero położyła na swojim biczu na ziymi, tak żeby rownowaga miała. Potym kładli te ustrzelone zające na końcu deski. Kery przewożył, tego kozała zostawić i takim knifym Andrzejow „belgijok” przewożył aże trzi biydne szaroczki, ale jak młody Balcer położył swojigo zająca, to „belgijok” aże do gory podskoczył, a Andrzejowi oczy z dziwoty wylazły na wiyrch i lotały na wszystki strony. Wszyjscy sie dziwowali, że taki niewydarzony, na poł wylyniony zając, może aż tela wożyć. Dopiyro szprytno Marteczka odkryła, co sie świyńci. Nadepła zającowi na brzuch i stanyła cołkim swojim ciynżarym na Balcerowym zającu. Zając sie ani niy ugion pod niom. Wyciągła potym nojbliżyj stojącymu przi nij karlusowi jego feszterski kozik zza pasa i przeciyna biydnymu szaroczkowi skora na brzuchu. Z pojstrzodka zająca wykulnył sie doś spory, okrągły kamiyń polny, kery młody Balcer procnie w brzuchu mu zaszył. Karlus sie tak zawstydził, że cygaństwo wyszło na wiyrch i ani chwilki niy czekoł, yno gibko wskoczył na swoja szkapa i odjechoł żegnany głośnym śmiychym wszystkich pozostałych karlusow. Nojbardzij sie jednak śmioła Marteczka i oko do Andrzeja puściyła ukradkiym, już tam łona dobrze wiedziała, co chce i kogo se upatrzyła na wybranka.
Komentarze