Jo już wiela rzeczy we żywocie widziała, ale to, co mie wczora dopołednia spotkało, wyglondało rychtik jak ze kryminalnego filmu!
Na dziesionto rano miałach sie zgłosić na kontrola do endokrynologa. Godajom, że to je doktor tarczycowy, ale łon lyczy wiela inkszych chorobow, co nom sie ani ło nich niy śniło!
Prziszłach ło ćwierć na dziesionto pod gabinet, a tam prożno siyń, ni ma żodnego pacjynta! Niy było tyż ceduły ze nazwiskami, co dycki na dźwiyrzach wisiała i jo zgupiała!
– Isto musiałach terminy pomylić! – yny to jedne prziszło mi do gowy, bezto wyciongłach kartka, co mi ze trzi miesionce nazod dali we rejestracyji, dziwom sie na nia, ale wszystek sie zgodzo! – Doktor je możnej chory? – Isto by to na dźwiyrzach napisali! – Abo umar niy dej Boże? – Znerwowano poleciałach do łokiynka a godom, co a jak.
– A, to pani – padała flyjgera – ale szybko pani się uwinęła! – mrugła do mie a dociepła cichuśkim głosikiym: – Doktor już na panią czeka, proszę się pospieszyć, pokój dwieście trzynaście!
No to jo sie zwyrtła na piyncie, a poleciałach do tej ciymnej siyni, kaj ta izba była, ale tam tyż niy było ani ducha. Siadłach na plastikowy stołek, coby poczkać, aż mie bydom wołać, ale za kwilka mi połrzitki sciyrpły. Bezto niy czekałach dłuży, yno zaklupałach do tego gabinetu! Klupłach yny roz a słysza: „wchodzić!”, no to żech wlazła, chocioż doktorow głos zdoł mi sie jakiś inkszy.
A tam sie zaczon tyn kryminał! We izbie cima jak w zadku, przi jakiś maszynie siedzi chop jak domb, a nasz doktorek był tyj wielkości co jo, a chudziuśki jako moja cera.
– Istoch sie pomyliła a wlazłach pod inkszy numer, bo we tyj siyni cima było! – pomyślałach se.
Strach mie zaroz łoblecioł, jak tyn doktor prziskoczył ku mie a ścis mie łobiyma rynkami ze przodku za kark. Szarpłach sie, ale łon mie niy puszczoł!
– Ale ło co wom chodzi, panoczku! – wystynkałach, bo zdało mi sie, że chce mie udusić.
– Jak to o co? Tarczycy szukam. Co pani z nią zrobiła? Przecież tydzień temu była wielka jak moja pięść, USG chcę zrobić! – wrzasknoł.
Wtynczos jo forskła serdecznym śmiychym, rada, że jednako przeżyja, a padałach mu, że prziszłach skuli czego inkszego!
Komentarze