Czekani na sobota

Ze mojim chopym robił kejś kamrat Bolek, co był ze drugigo końca Polski. To był łogromnie fajny chop, bo ze serca drugim pomogoł, ale mioł tyż jedna wada: rod se wypił, a jak zaczon, to niy poradził skończyć!
Łon łod pendziałku do piontku harowoł jak dziki woł, broł nadgodziny za kamratow, do dom przichodził sie yno wyspać, a ze wielgom tesnotom czekoł na sobota!
– Cały tydzień haru-haru – godoł – a w sobota hop do baru!
I tak kożdy tydziyń robił. Ze łosiedlowego baru wyłaził dziepiyro we niedziela poźno we wieczor! Tam dycki jedna noc na stołku abo we kontku przedrzimoł, a we pyndziałek we robocie łeb mu pynkała, do roboty niy był zdatny, a brygadzista ze kamratami go we pakamerze kryli przed kierownikiym budowy! Inszymu by to niy uszło tak na sucho, ale Bolek fachman był dobry, na wszystkim sie znoł, a robota dycki poradził nadgonić! Kamraci mu jednako przoli, bo we kożdy pyndziałek mu keryś kiszki abo kefiru przinios na łotrzyźwiyni!
Ze poczontku to jo sie trocha boła, że mój chop śnim kamraci, boby sie chnet mog rozpić, ale Bolek go do baru na siła niy wyciongoł, a jak szli kaj społu, to co nojwyżyj na piwo i już po dwoch dycki byli nazod w doma.
Jedna sobota my robili grilla (wtynczos to była jeszcze nowość, coch jom prziwiozła ze Zachodu) i Bolek zamiast do baru prziszoł ku nom na zegrodka, ale jodło mu niy podchodziło, bezto kajś we kontku łobalili halbka ze naszym przocielym Alkym, a łon jak popił, dycki ze pamiynci godoł wiersze, a wiela ich znoł: łod Mickiewicza do Sztaudyngiera! Bolek jak bajtel gymba łodewrził, a ni mog sie nadziwać, jak tyn chop poradził aż tela spamiyntać!
– Chopie! – kwolił sie kuzyn. – To som lata a lata czytanio! Jak myślisz, co jo bez sobota a niydziela robia? Cołki tydziyń haru-haru na grubie, ale jak mom wolne, to czytom... Zapamiyntej se!
I Bolek se to wzion do serca, chocioż ciynżko mu to ze poczontku szło, bo do baru go jeszcze dłogo kożdo sobota ciongło, ale teroz choć je na pynzyji, to ni mo czasu po barach lotać. Woli po wieczorach we swoji izbie wiersze rymować! Łogromnie piyknie ło życiu pisze i myśla, że możnej mu ich kery wydrukuje. Tego mu ze szczerego serca życza!

Komentarze

Dodaj komentarz