Losem podopiecznych Miejskiego Domu Pomocy Społecznej zainteresowały się również nauczycielki Szkoły Podstawowej nr 16 Wiesława Panek i Dorota Łęcka-Dudzik wraz z wychowankami. W wolnych chwilach odwiedzają mieszkańców Domu, aby uprzyjemnić im wolny czas. Tym razem przygotowały „Popołudnie z poezją ks. Jana Twardowskiego”.W czasie kolejnej wizyty odkryły, że wśród ponad 150 podopiecznych jest wiele osób obdarzonych zdolnościami twórczymi. Dziadkowie pięknie malują, tworzą wspaniałe prace, śpiewają i grają, osiągają sukcesy w różnych dziedzinach, m.in. co roku uczestniczą w Ogólnopolskim Festiwalu Zespołów Artystycznych Domów Pomocy Społecznej. Niezwykłą osobą jest 83-letnia Elżbieta Malcherczyk. Pani Elżbieta pięknie śpiewa i pisze wiersze. Już podczas okupacji swoją twórczością dawała ludziom nadzieję na lepsze jutro. Jej wiersze są przepełnione pozytywnymi wartościami, jakimi ludzie powinni kierować się w życiu. W jednym ze swoich wierszy pt. „Kwiat miłości” dotyka problemu, który jest bliski każdego z nas:(...) Nawet nie uczone serca kochać umią,Lecz nie rozumiane miłość w sobie tłumią;Szarpią się jak ptak ze skrzydłem połamanym –I kwilą, i tęsknią za tym „Czymś” nieznanymKsiądz Jan Twardowski w swojej książce „Elementarz księdza Twardowskiego dla najmłodszego, średniaka i starszego” trafnie określa artystów, którzy mimo swojego wieku zachowują świeżość swoich dziecięcych lat: „Dziecięctwo charakteryzuje wielkich artystów. Prawdziwe dziecko to ktoś, kto niezależnie od wieku jest świeży, nie zmanierowany, nie wykrzywiony przez życie. Zachował świeżość spojrzenia dziecka, które nie nauczyło się kłamać, wciąż wierzy w dobro i miłość”.Odwiedziny nauczycielek z wychowankami w domu pomocy społecznej wzbogaciły ich osobowość, pokazały, że mimo podeszłego wieku człowiek może być kreatywny. Dzieci przekonały się, że osoby starsze mile spędzają wolny czas przy muzyce, malowaniu, pisaniu i czytaniu poezji. Na koniec odwiedzin złożyły życzenia i zapowiedziały swoją następne odwiedziny.
Komentarze