Po naszymu
Przedwczoraj nawiydziła mie jedna kamratka ze podstawowej szkoły. Troszka żech sie nawet dziwowała, że ku mie prziszła, bo my były yno szkolne kamratki ze jednej klasy, ale nic wiyncy. Kożdo snos miała swoji kōłko, ôna te bogatsze dziołszki, a jo dziecka ze naszyj ulice, co taki bogate niy były. Nikerzi se myślōm, że taki wynokwiani skim kamraca to teroz dziepiyro nastało, ale to już downi było, yno że ludzie tak na to niy dowali pozōr. Jak my se siadły ku kawie a kołoczu, coch go ze samego rana upiykła, choć żech na żodyn byzuch niy czekała, Basia zaczła mi sie uskargować:
– Wiysz, Ela, abo jo je jakoś dziwoko, abo bo tyn świat cołkiym zgupioł! – padała. Przedstow se byłach na naszym, szkolnym jublu, szkoda, że cie tam niy było, bo była praje cołko nasza klasa, nawet Józek Czysz ze tyj Ameryki przijechoł, ale tyn to już zgupioł na amyn, bo sztyjc Amerykōna strugoł, a na spōnsora chcioł se grać! Porzad sie yno pytoł, eli by nōm mioł co kupić we tyj resztauracyji, bo przeca my sōm biydne Poloki, smak by my możnej na co mieli, ale "many" na to ni mōmy! Niy poradził spokopić, że u nos sie fest zmiyniło, za tyn czos, co go sam niy było, dziepiyro Bynia na niego wsiadła, a doł se noreszcie pokōj!
Potym zaczły nasze dziołchy. Nojprzōd godały ô wnukach, to żech jeszcze zdzierżyła, bo chociaż swoich dziecek a wnukōw ni mōm, to bajtlōm przaja, boch była tym pedyjatrōm bez tela lot! Jednako za kwila prziszła raja na chorobska, żeby sie uskargowały to bych to tyż strzimała, ale ône zaczły jakiś gupoty wymyślać, a jeszcze chciały, cobych im prziświodczała, a jo żodnego niy zamiarowała we taki gupocie podpiyrać, beztoch sie zaroz naraziła, że dochtorōw brōnia! Niy chciałach popsuć im wieczora, bezto zmiyniłach tymat, a padałach, coby se na staroś jako "pasja" znodły, ale ône choćby mie niy rozumiały. Zuzka zaroz wyskoczyła, że "pasyje" to we kościele bez post śpiywajōm, Maryjka, że mo "pasja" wnuki, a Margotka, że nojlepi ji pasuje, jak se przed chałpa wyndzie a na d... siednie! Jo sie śnimi dogodać niy poradziła...
Taki rzeczy, to sie niy yno Basi zdorzajōm, mie tyż! Kiejś my sie ze tego śmioli, że świat ôd starych ludzi, to sie jakiś maluśki robi, a teroz to tyż nasze pokolyni trefiło!
GRYMLINO
Komentarze