Dzisio pogodōmy ȏ Dniu Zadusznym: We tyn dziyń trza iś do kościoła a potym na cmyntorz na groby porzykać, ale niy mo sie tam dłōgo siedzieć, bo we tyn wieczōr po ziymi chodzōm duszyczki, co uciykły ze nieba, a czasym i ze piekła bez zadnio fōrtka, bo im tesno było za starym żywotym, ale ni ma dobrze sie ś nimi potkać! Nojgorzi bōło potkać dusza „potympiōno”, bo ta poradziyła czowieka ukrziwdzić! Bezto we tyn dziyń, jak ludzie niy musieli, to nikaj we wieczōr niy chodziyli! Ale jak rychtik musieli kaj puścić sie we droga, to coluśki czos dowali pozōr co sie dzieje, a rzykali „zdrowaśki” a „ôjczynaszki” za tych co już downo byli u Pōnbōczka!
Starka Gołkula ȏpedziała nōm wtynczos ȏ tym jak jeji brat chodziył ku dziołsze do sōmsiedni wsi. Nikedy sie u nij zasiedzioł, a nazod do dōm szeł kole pōłnoce. We Dziyń Zaduszny nawet jeji ȏjcowie chcieli go przenocować, ale ȏn sie upar, że pōdzie, bo godoł, że ȏn we żodne powiarki niy wierzi! Zaroz za wsiōm krziżowało sie aże 5 drōgōw, a stoła tam „bożo mynka”, bo bezmała tam straszyło! Teroz tyż karlus uwidzioł, jak tam keryś klynczy pod tym krziżym. Już mioł zawołać na tego istnego, coby se szpasōw niy robiōł, kej ku niymu prziskoczył jakiś elegancki panoczek, co mu sie ślypia świyciły na czyrwiōno: Wiela mi za niego dosz? - spytoł sie, a pokozoł na tego, co klynczoł pod krziżym. Modziok wyciōngnōł ze kapsy wszyjstek co mioł, a doł tymu frechownymu panoczkowi. Ale potym za kwilka, jak prziszoł do sia, padoł mu, coby we nocy mioł dać pokōj „Bogu ducha winnym” ludziōm!
Wtynczos cosik hukło, zaśmierdziało siarōm, a wszyjstek sie straciyło! Mody na nic niy czekoł, yno pognoł na kalup ku chałpie!
Rano pogodoł starce, co mu sie we nocy przidarziło, a ȏna pedziała, coby tam zaroz poszoł, znod te piniōndze, co doł tymu diobłowi, poświynciōł ich świyncōnōm wodōm, a zakopoł pod tym krziżym, bo inakszy te grosze by mōgły szkodzić inkszym ludziōm!
Ôd tego czasu brat ȏd starki Gołkule niy bōł już takim niydowiarkym, yno ze szacōnkym słōchoł, co starzi ludzie godajōm.
Grymlino
Ps. Podziynkowani do panoczka Alojza Zimōńczyka za pōmōc we ślōnski korekcie.
Komentarze