Jak zatem nazwać postawę pewnego zarządu Dzielnicy w Żorach, który na wiosnę zeszłego roku przekonywał, że w sprawie szybkiej kolei CPK wszystko jest już ustalone i „pozamiatane”? A dziennikarz dopytujący o stanowisko tegoż gremium dzielnicowego, usłyszał z przekąsem od jednego z liderów zarządu, że chyba „obudził się z zimowego snu”.
Potem były dwa artykuły na łamach „Nowin”, przedstawiające racje obu stron – przeciwników i zwolenników linii kolejowej numer 170. Teksty nie spodobały się zarządzającym Dzielnicą, a zwłaszcza jednemu z członków, który w poczuciu swojej wielkości i nieomylności umieścił na dzielnicowym portalu pismo mające zdyskredytować dziennikarza w oczach społeczeństwa. No cóż, prawo demokracji, jednakże wolność wypowiedzi nie dla wszystkich... Ów dzielnicowy działacz odmówił reporterowi publikacji odpowiedzi (sic!). Powoływał się przy tym na znajomość... Prawa prasowego. Jeszcze dalej poszła Pani X z rzeczonego zarządu, która na publicznym portalu radziła reporterowi ostrożność, bo ci „faceci” mają moc!
Nie minęło kilka miesięcy, a mieszkańcy zorientowali się, że lokalizacja linii wcale nie jest przesądzona. Regionem zaczęły wstrząsać masowe protesty. Okazało się bowiem, że tu i ówdzie trzeba będzie wyburzyć kilkadziesiąt domów, rozkopać nowe drogi, zasypać parę stawów czy wyciąć z hektar lasu, gdzie wszyscy chodzą na niedzielne spacery.
Wczoraj, 8 lutego po południu, a więc już po zesłaniu „Nowin” do druku, mieszkańcy Dzielnicy zablokowali główną drogę, protestując przeciwko wszystkim wariantom linii 170. Pisząc ten tekst w poniedziałek wieczorem, zastanawiałem się, czy na blokadzie spotkam tych, którzy rok temu próbowali zamknąć dziennikarzowi usta... Dużo się zmieniło. Przewodniczący zarządu już nim nie jest, a funkcyjny działacz przestał być funkcyjnym. Jedno jest niezmienne: pyszni są, byli i będą uznawani za złe towarzystwo. „Lepiej być skromnym pośród pokornych, niż łupy dzielić z pysznymi” - Księga Przysłów 16,19.
Komentarze