Kwestia pochówku dzieci martwo urodzonych bądź poronionych została w Rybniku uregulowana uchwałą Rady Miasta Rybnika w listopadzie 2020 roku. Zgodnie z jej treścią, zadania w zakresie sprawienia pogrzebu dzieciom martwo urodzonym, bez względu na czas trwania ciąży, realizuje Ośrodek Pomocy Społecznej w Rybniku na zgłoszenie Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego nr 3 w Rybniku minimum trzy razy w roku.
Pochówek taki może mieć charakter świecki lub wyznaniowy, w tym ekumeniczny, organizuje się go po uprzednim dokonaniu kremacji zbiorowej, umieszczeniu popiołów w zbiorowej urnie i złożeniu jej w zbiorowym „Grobie Dzieci Utraconych” na Cmentarzu Komunalnym w Rybniku.
Na pierwsze miejsce pochówku wyznaczono kwaterę XXI cmentarza komunalnego, gdzie spoczęły dzieci martwo urodzone w WSS nr 3 od 5 grudnia 2020 r. do 9 maja 2021 r. Następnie w kwaterze XIII wyznaczono miejsce na powstanie grobu-pomnika Dzieci Utraconych. Kilka dni temu grobowiec został ukończony.
- Pomnik powstawał w dwóch etapach. Pierwszy, który został ukończony w grudniu 2021 roku, obejmował wykonanie projektu wykonawczego rzeźby i nagrobka, montaż okleiny ścian grobowca i płyt wierzchnich pomnika oraz wykonanie obrzeża. Nagrobek został wykonany przez firmę Kamieniarstwo s.c. Roman i Mateusz Szczotok z Pszczyny. Pierwotny szkic oraz rzeźba przedstawiającą dziecko trzymane (otulone) w dłoniach, została wykonana z polskiego kamienia – piaskowca "Szczytna" ze złóż kopalni z Radkowa. Instalację wykonał artysta rzeźbiarz Janusz Moroń. Drugi etap ukończono 23 marca br. W jego ramach wykonano i zamontowano rzeźbę oraz ławkę przy grobowcu murowanym - informuje magistrat.
W Grobie Dzieci Utraconych spoczęły dzieci martwo urodzone od 10 maja 2021 r.
Wcześniej pochowane urny z prochami zostały przeniesione z kwatery 21A do grobowca. Grób jest także miejscem zadumy i modlitwy dla tych rodziców, którzy wcześniej utracili swoje dziecko i nie wiedzą, co stało się z jego cielesnymi szczątkami. Pomnik-symbol w zamyśle ma stać się miejscem refleksji i pamięci, widocznym znakiem tęsknoty rodziców za utraconym, często niepoznanym, nie utulonym dzieckiem, a także wyrazem szacunku dla godności życia ludzkiego od samego momentu poczęcia.
Komentarze