Po piyrszej wojnie a po Plebiscycie nastała sam, na Ślōnsku Polska, a to sie ludziska radowali, że teroz pod nowōm władzōm bydōm żyli po swojimu, jako downi nasze starki a starziki i tu sie ȏszydzili! Na Niymcōw dycki godali, że im slōnski miana porzad na nimiecki przekryncali, a nikedy ze tego taki gupoty wyłaziyły, że we jednyj familiji aże trzi metody pisanio tego samego miana były!
Kej nastała Polsko, to my se myśleli, że żodym nos Ślōnzokōw niy bydzie uczoł jak mōmy po polsku godać, bo przeca umiymy! Ale kożdo nowo mietła dobrze zamiato, to sie zaroz Polocy wziyni za naprawiani tego, co podle nich Niymcy popsuli! Jednako na tym sie niy skōnczyło, bo te polski urzyndniki zaczyni sie wstyrkać tyż do miana praje kożdyj miejscowości. Sztyjc się im cosik niy widziało, a zdało sie im, że jak czego niy rozumieli, to to musi być po nimiecku. Sohrau (Żory) na Żuraw przemianowali, ale to dziynki Bogu niy chyciyło, a miano Żory prziszlo nazod, ale to tyż nikerych szterowało, bo barzi po polsku by bōło jakby sie miasto Żary mianowało! Potym sie bezmała ciepli na Raj (tyn wele Żorōw), co cołki wieki sie tak mianowoł, ale keryś mōndry urzyndas, co mioł Ślōnzokōw za gupkōw, jak uwidzioł, że we erbie ta wioska mo ul ze pszczōłami, to uznoł, że sie bydzie Rój mianować! Jeszcze jednyj wsi się u nos te urzyndniki ze Polski przisłużyli! Kożdy wiy kaj je Rowień, bo ȏ ta miejscowość idzie. Cołki lata sie godało, że idymy do Rowni, czyli te słowo boło babski zorty, a dziynki tym „mōndralōm” babsko zorta zmiyniła sie we chopsko a dzisio mōmy tyn Rowiyń!
A tak szło ze wszyjskim: Moja ciotka Marta ze Klosok na Kłosek przemianowali, a potym musiała udowodniać we sōndzie, że to je ȏna, bo ji po drugi wojnie pynzyji dać niy chcieli, chociaż bez szterdziyści lot ciynżko we hucie robiyła , bo sie miano niy zgodzało!
Dokumyntōm ze tych czasōw wierzić tyż niy idzie. Jak we 30. latach umrził starzik ȏd mojigo ȏjca, to pōn urzyndnik na gminie niy chcioł uwierzyć, że ȏn sie narodzioł we Czechach, yno wyciōngnoł tako „mōndro ksiōnżka”, kaj stoły wszyjski miejscowości we Polsce, a tam jedna o podobnym mianie wyszukoł, a zapisoł tak do „aktu zgōnu”!
Jo wiym, że to niy bōło ze złyj wōle, ale to po polsku to sie mianuje sie „nadgorliwość”.
Grymlino
Komentarze