Nazwa gwasz pochodzi z języka włoskiego. Guazzo oznacza kałużę, bród. Ten wyraz zaś pochodzi z łaciny od wyrazu aquatio - zraszanie, polewanie. Gwasz jest obrazem wykonanym nieprzeźroczystą, kryjącą farbą wodną.Gwasz zatytułowany „Stary wiatrak” cechuje swobodna kompozycja.- Artysta umieścił centralnie zarysowany szczyt budynku z oknem, na jego tle zaś namalował rozchodzące się odśrodkowo, w różnych kierunkach przenikające się skrzydła - drabinki - opowiada Maria Budny-Malczewska, opiekunka zbiorów sztuki.Spod tych skrzydeł-drabinek wyglądają podobne konstrukcje. Też rozchodzą się w różnych kierunkach, krzyżują się. Są poprzecinane podwójnymi i zaokrąglonymi w złączach liniami. Powodują, że obraz staje się dynamiczny, daje oglądającemu złudzenie obserwacji obracających się skrzydeł wiatraka.Drugi z gwaszy nosi tytuł „Drzewo”. To tytuł dość przewrotny. W centralnym miejscu obrazu artysta umieścił nagą postać kobiecą, której wielobarwne, stylizowane na gałęzie drzew włosy przechodzą w głowę byka z rogami. Sylwetkę głowy zwierzęcia, o dużych, wyrazistych oczach i silnie zarysowanych nozdrzach oraz rogach, zaciemniają w różnych kierunkach biegnące linie, przypominające źdźbła trawy.Oba gwasze są sygnowane imieniem i nazwiskiem artysty i noszą datę powstania: 1973 rok.
Komentarze