We maju a poczontkiym czyrwnia chodziłach ze starkom Elzom do lasa zbiyrać kwiyci a młode listki na leśny tyj, co go nom starka dycki bez zima warziła. Musiały my se dać pozor, eli tam kaj ni ma fesztra, bo łon ni mioł rod, jak sie szkubało listki a kwiycie ze malin a o mojikach na kaszel to już ani godki niy było, bo zaroz sztrofom straszył, abo kozoł wszystek wyciepać, bo bezmała las truciznom łopylali, ale to było mało kiedy prowda! Tak godoł, bo musioł, inaczy by mu ludziska cołki las do garcow wyniyśli. Jak sie dowiedzioł, czyja jo je wnuczka, to nom doł pokoj a nas niy wyganioł, ale starce dycki dogadywoł:
– Kobiytko, łostowcie chocioż pora kwiotkow na brusinach a jagodzinach, to se przidziecie za szejś tydni na borowki, a jak wszystek łoszkubiecie, to nic niy bydzie, a skuli wos zwierzina leśno padnie!
Starka nic niy godała, ale widziałach, że je i gupie, bezto starałach sie jom zagodać, coby prziszła na weselsze myśli. Roz żech sie jom spytała, kiej bydom grziby?
– Dziepro przed twojimi urodzinami, dziołszko – łodpedziała. – Grzibow se możesz nazbiyrać po Pietrze a Pawle! No przeca we ślonskij śpiywce tak sie śpiywo: „Pieter Paweł grziby sioł, a co zasioł wszystek zjod...”. Ale jo se myśla, żebyś ty chciała słyszeć, jako to richtik było, pra? Bezto posłuchej: – Jedyn roz Pon Jezus ze świyntym Pietrym a świyntym Pawłym byli we wsi na weselu. Było już cima i trza było iść do dom. Pieter ze Pawłym dostali na droga po konsku kołocza. Pana Jezusa śnimi niy było. Myśleli, że zostoł kaj po zadku, ale łon był przed nimi a czekoł ich pod lasym. Paweł już downo swoj kołocz zjod, a Pieter mioł yno jeszcze maluśki konszczyczek, co sie nim niy było co z Panym Jezusym dzielić. Jak sie Jezus łobrocił, to Pieter wsadził go cołki do gymby i łogromnie przi tym mlacknoł.
– Pieter, co tam jysz? – pyto sie Pon Jezus.
– Nic Ponboczku, nic! – łodpedzioł świynty Pieter a wypluł kołocz we krzoki.
– Ło Pieter, Pieter! – staroł sie Pon Jezus. – Tak niszczysz Boski dar, aleś padoł nic, toż nic, to niych s tego bydzie chocioż grzib! A tak sie stało, po Pietrze a Pawle kożdy se może prziniyść koszyk grzibow z lasa.
Komentarze