Trzecigo listopada dycki był gon. Moj starzik mioł kupa roboty już pora dni przed tym, bo musioł wybrać miejsce do tych, co bydom strzylać, a zwołać ludzi do naganianio.
Kaj indzi robili gon na liszki, ale tu sie normalny gon łodbywoł. Najechało sie dycki pełno roztomańtych gości. Paniczki łostały we zomku, a panoczki szli wczas rano do lasa. Tam ksiondz, co tyż rod na gony jeździł, łodprawił we lesie mszo do świyntego Huberta, patrona fesztrow a myśliwcow, a dziepro potym po łodtrombiyniu panoczki szli ze starzikiym zajmować miejsce do strzylanio, a drugi feszter wiod nagonka. Przi takim gonie fesztry musieli dać pozor, coby świonteczne myśliwce ludzi ze nagonki niy postrzylali! Nikedy to było tak, że jedyn abo drugi chopeczek niyrod zabijoł zwierzina i niy chcioł iść na gon, ale musioł, bo go pytoł sam ktoś ważny: dyrektor firmy, czasym jaki ksionże abo hrabia, a im niy szło łodkozać!
Insi zaś sie boli, że ich na gonie zastrzelom, bezto pora dni do przodku spisywali testamynty! Gon to niy była yno graczka, ale tyż czasym utropa!
Mojimu starzikowi zdarził się roz na gonie fest ważny panoczek, co chcioł se postrzylać, ale niy poradził, yno że to wiedzieli wszyjscy krom niego. Mioł życzyni zastrzelić jelynia, ale żodyn niy chcioł iść we nagonce, bo tyn chopeczek proł ze swoji angielskij fuzyje do wszystkigo, co się ruszało. Bezto młode fesztry zrobili tak: wykludzili go na wielgo niwa, postawili ze starzikiym a sami stracili się po drugij stronie, niby zwierzina naganiać, a za kwila zaczli prać kijami po krzokach a tompać. Panoczek strzyloł jak łoszalały, ale na drugo strona było tak daleko, że jego kule tam niy niosły. Potym jedyn feszter kwiknął jako ranny zwiyrz a zaczon uciekać tam, kaj we krzokach był skowany dziyń pryndzyj zastrzelony jelyń. Starzik pognoł za nimi, a caluśki czos po drodze warowoł panoczka, coby doł pozor, bo je na gonie, ale w duchu się śmioł. Mieli szczyńści, że panoczkowi niy prziszło do głowy pomacać jelynia, eli je jeszcze ciepły, bo inaczyj to by se nagrabili, ale feszter to je taki fach, co w nim nic ni ma bez ryzykowanio!
Komentarze