post image
Pixabay Grymlino mówi: Tak my sie ze tym panoczkiym rechtōrym dobrze rozumieli, że moga śmiało padać, że my sie skamraciyli na cołkich 50 lot

Jedyn to bōł taki troszka nerwus, ale dobrze uczył fizyki. Nikedy na nos ździebko pobuczoł, jak musioł nōm kero rzecz dziesiōnty roz ȏbjaśniać. Ale dycki bōł kōnsekwentny,bo niy skōńczoł lekcyje pryndzy, aż ȏstatni bajtel pojōn ȏ co idzie! Nasze synczyska chcieli mu robić na bzdury, a lekcyje przeciōngali , ale jak musieli na nauka poświyncić szkolno pauza, to im te gupoty zaroz ze łebōw wywietrzały. Tyn chop godoł, że poradzi fizyki nauczyć i „noga stołōwo”, a mioł prawie!

Drugi to bōł rechtōr, co nos uczył matymatyki, ale na matymatyka niy bōł wyszkolōny, bo tych we podstawowych szkołach porzad było mało! Dycki tłōmaczył nōm kożdy tymat tak, jako to było napisane we naszych szkolnych ksiōnżkach (a te to były richtik dobre!), ale jak to nic niy dało, to wyjaśnioł wszyjstek po drugi, tak na „chopski rozum”. I to dycki zadziałało, bo jo, humanistka, miałach „piyńć” ze matymatyki. Jego nauki mi sie potym fest we licyjōm przidały.

Bōł jeszcze jedyn chop, co nos uczoł historyje. A ȏn zaś naczoł dziecka myślynio! Na kożdej lekcyji ciepnoł jakiś tymat, co my go jeszcze  niy przerobiali, a potym pytoł sie kery szkolorz do rady go rozwinōnć? Za to szło dostać nojlepszo nota! Niy bōło ważne eli mody godoł jako profesor  abo jako zwykły bajtel, bele godoł logicznie, a poradziył ȏbrōnić swoji zdani. Jo tyż pora razy prōbowała i nikedy mi sie powiodło, a dostałach ta upragniōno „piōntka”! Ȏd tego czasu wiym, że wszyjstek musi mieć swoja prziczina, a bez tego nic sie niy stanie!

Nojwiyncy jednako se cynia swojigo piyrszego rechtōra ȏd malōnkōw. Jak my sie po piyrsze potkali, to ȏn mi kozoł namalować czowieka „ze natury”, a powiym Wōm, że mie strach ȏblecioł, bo jo dycki malowała ze gowy! Ale tyn mody ponoczek rechtōr padoł mi tak: Ty dziołszko, jeszcze niy wiysz, że ty to umisz! I mioł prawie!  Jo to potym dycki powtorzała mojim dzieckōm, a dzisio -  swojim wnukōm! Tak my sie ze tym panoczkiym rechtōrym dobrze rozumieli, że moga śmiało padać, że my sie skamraciyli na cołkich 50 lot. Tyn chop umrzil łońskigo roku, a mie porzad go brakuje. 

Wszyjskim Rechtorōm życza, coby ich dziecka dobrze spōminali! 

Grymlino 
 

Komentarze

Dodaj Komentarz